এটা কবিতাৰ অকাল মৃত্যু

©Admin
0

নহ'ল পঢ়ুৱৈৰ হৃদয় ঝংকাৰিত
ন'হল  স্ব-স্পন্দিত।

প্ৰতীকৰ বিপৰীতে প্ৰতিবিম্বিত
এখন ফটা লাঙি জাল।

সৌন্দৰ্যৰ বিপৰীতে
সৌন্দয্যবিহীনতাৰ মায়াজাল

পোছাকৰ বিপৰীতে
শব্দৰ শৰীৰত ফটা কামিজ ।

আত্মশ্লাঘাৰ বিপৰীতে
সুহৃদ পাঠক নন্দঘোষ ।

টান নৰীয়াত এটা কবিতা
চটফটাই আছিল ।

সেয়ে কবিতাটোৰ 
অকাল মৃত্যু হ'ল ।

অপাৰেচন থিয়েটাৰত
এটা শল্য চিকিৎসাৰ 
বৰ প্ৰয়োজন আছিল ।

হয়তো কবিতাটো 
জীয়াই থাকিলহেঁতেন ।

📝সৌৰভ কুমাৰ বৰুৱা

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)