কোনোবা দূৰৈত শুনা পাওঁ অতীতৰ মধুৰ দিনবোৰ

অতীতৰ সেই মধুৰ দিনবোৰে,

মোক আজিও আমনি কৰে ৷

ক’ৰবাত যেন হেৰাই গ’ল ,

সেই সপোন সপোন লগা ,

সোণোৱালী মধুৰ দিনবোৰ ৷

মিনিট বাগৰি ঘণ্টা হ’ল ,

ঘণ্টা বাগৰি দিন হ’ল ,

দিনৰ পিছত মাহ ,

মাহ পিছত বছৰ ৷

গণনা কৰি শেষ হ’লেও ,

সেই সপোন সপোন লগা ,

সোণোৱালী স্মৃতিবোৰৰ পমখেদি ,

মই যেন আজিও হেৰাই যাব খোজো ,

সেই পখিলা খেদা দিনবোৰৰ স্মৃতিৰ মাজত  ,

লগৰীয়াৰ সৈতে লুকা- ভাকু খেলা দিনবোৰ,

চাৰ - বাইদেউ সকলৰ হাঁহি সনা মুখখন ,

আকৌ যদি ঘুৰাই পোৱা হ’লে ৷

স্কুলত অকনমান বস্তু এটাকে ,

কিমানেযে মিলিজুলি খাওঁ ,

সেইবোৰ ভাবিলেই দেখোন ,

আনন্দেৰে ভৰি যায়  মনবোৰ ,

সেই সপোন সপোন লগা  সময়  কথা ৷

কোনো কৃত্ৰিমতা নথকা বন্ধুত্বৰ ,

মৰমৰ এনাজৰীডালে আজিও দেখোন ,

সেই স্মৃতিবোৰ কথাই ৰিঙিয়াই মাতে ৷

দেৱশ্ৰী ওজা বৰা

কলাবাৰী বিশ্বনাথ