শোকাতুৰ পক্ষী এটিৰ চিৎকাৰ~কাব্যগল্প-ৰতিন্দ্ৰ

©Admin
1
মৌনতাৰে দিগ্বলয়ত 
ধাৱিত 
কালৰ কোলাত ।
ক্ৰমে বিপন্ন তুমি অথবা আমি ।

ক্ৰমে ইতিহাস হোৱা--
 এটি এটি দিনৰ দস্তাবেজত 
 লিখিত হয় বিশ্বাসঘাটৰ
 যন্ত্ৰণা
আৰু সমাধিস্থ হোৱা 
মৰম শ্ৰদ্ধা ভক্তিৰ
 বেদনা কাতৰ হা হুমুনিয়াহ।

গাৰ ছাঁয়ো শতৰু শালে

উদ্বন্দ প্ৰতিদ্বন্দী হয়-- নিজৰেই বুকুৰ মঙহ

অনাদি অনন্ত
 মহাকালৰ তমোময় কেঁকুৰীত 
আজন্মৰ আত্মীয়ও 
দাঁত নিকতাই প্ৰশ্ন কৰে --
তুমি কোন?
নিয়তিৰ হাতোৰাত--
 শুভাকাংক্ষাও হয়
 উপহাসৰ বঢ়িয়া সমল ।
মৰমৰ দাবীবোৰ-- 
খেলাৰ পুতলা হয়।

জকমকিয়াৰ দুনিয়াত দলিত হয় প্ৰজ্ঞা 
অথবা --

পেটতেই হাত ভৰি লুকুৱাই নিজতেই নিজকে কৰে আত্মগোপন  
ন'হলে যে--
ধূসৰিত বাস্তৱৰ অত্যাচাৰত
 পঁজাত বন্দী মমতা পখী নিৰুপায় নিৰুপায়।

আলসুৱা 
কলিজাটোৱে ধপধপাবলৈ পাহৰি যায়।
শোকে হনা মৰাতেজে-
 কৰাল বান্ধে ।
লোতকৰ আভৰণে ৰুদ্ধ কৰে পথ ।
আইয়ে বঢ়া 
দুভাগ ভাতৰ এভাগ লোতকে তিয়াই নষ্ট কৰে
 আনভাগো --
বঢ়া ভাগেই ৰয়।
কিন্তু
 সময় নৰয় 
সি চিৰ প্ৰবাহিত--
 কাৰো বাবেই নৰয়।

মুৰকত কোনোবা হতভগিয়া সহোদৰে লাভ কৰে এটি জাগ্ৰত বিশেষণ---
''অমুক পাগল"'
এইয়া শ্বাশ্বত প্ৰসহন ।

✍ৰতিন্দ্ৰ

Post a Comment

1Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

  1. অতি সুন্দৰ হৃদয়স্পৰ্শী অনুভৱ প্ৰকাশ !! অনন্য কাব্যিকতা

    ReplyDelete
Post a Comment