প্ৰত্যাশা-জিন্টু দাস

Rinku Rajowar
0
পুতলাজনী হেৰাই থাকিল....
কান্দিছিল তাই , 
মা , মোক বছা বুলি অ’
চিঞৰিছিল তাই , 
কিন্তু সেই নৰপিশাছ কেইটাই....!!! 

এন্ধাৰত নিজৰ ব্যক্তিত্ব পাহৰা....,
পোহৰত ভদ্ৰ মানুহৰ মুখা পিন্ধা '
সেই পাপী কেইজনে 
তাইক মাৰি পেলালে অ’ 

চিঞৰিছিলোঁ সৌ সিদিনা ...!!
সিহঁতক জেলত ভৰাই থ'ব লাগে বুলি , 
আজিৰ স'তে দুটি কবিতাওঁ লিখিলোঁ , 
ফেচবুক , হোৱাটচেপত 
বহুত , লিখিলোঁ অ’....! 
কিন্তু শূণ্য , চাৰিওফালে শূণ্য !!! 

আৰু কিমান  ? 
কিমানৰ কোলা সুদা কৰিবি তহঁতে 
কিমানৰ বুকু উদং কৰিবি 
কিমান নিষ্পাপক হত্যা কৰিবি ! 
আৰু কিমানৰ তেজ হুপিবি অ ???

সিদিনাই হাঁহিম , সিদিনাই নাছিম আনন্দত ,
বুলি কৈ নিজকে লজ্জিতও নকৰোঁ দে , 
কিন্তু অ' , সুখী পিছে হ'ম সিদিনা ....!
যিদিনা , তহঁতৰ দৰে নৰপিশাচবোৰৰ ,
বাজিব মৃত্যু ঘন্টা, সিদিনাই পাব ন্যায়  , 
পাহাৰী চুমিলা , গোগামুখৰ দিপশিখাৰ আত্মাই...!! 
ক্ৰমশ : সেই দিনটোলৈ... !!!

                ✍️জিন্টু দাস       
                       বাক্সা

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)