জীৱন যাত্ৰা-অনন্ত কুমাৰ ভূঞা

সুমধুৰ যাত্ৰাৰ 

আমনি লগা ক্ষণৰ

আক্ষেপবোৰ

যোৰা-তাপলি মাৰোঁতেই

সপ্তাহৰ শনি বাৰটো

ওচৰ চাপে ,

কথাবোৰ পাহৰিবলৈ

নৌ পাওঁতেই 

নতুন সমস্যাই দেখা দিয়ে ।

জীৱনৰ মুহূৰ্তবোৰ 

অপচয় হৈছে

মানসিক অৱক্ষয় আগবাঢ়িছে , 

অনুভৱত কেৰোণ ধৰিছে ,

দিবাস্বপ্নত মুচকচ 

গৈছে স্বপ্নিল জীৱনৰ সময় ।

লাহতিৰে পানী সিঁচিবলৈ 

খাল-দোং নাই , 

আলু , দাইল , পিঁয়াজ

দোকানীয়ে উঠনাত নিদিয়ে

দেউলীয়া হয় বুলি ভয় কৰা হ'ল ।

ক্লেশমুক্ত নহয় মন 

ভাগৰ পলুৱাবলৈ

বিছনাখন আছেগৈ লগৰীয়া হৈ ,

ধোদৰ পছলাৰ দৰে

বাতৰি শুনাৰ বাহিৰে কাম নাই----

হেকাৰে হেনো টকা লুটিছে

নাম নজনা নতুন বেমাৰে

টেঁটু চেপিবলৈ খাপপিটি আছে ।

জনসংখ্যা----

বৰ ভয় লগাকৈ বাঢ়িছে

জন্ম দিয়া এই মেচিন বোৰ 

নিয়ন্ত্ৰিত হ'ব কেতিয়া -----?

ডাইনীৰ সন্দেহত 

উখল-মাখল লগাই

সংশয় বিয়পাই দিছে সমাজত ।