সেই দিনবোৰ- টুৰিস্মিতা সোণোৱাল

'তিতা - কেহা- মিঠা স্মৃতিৰে ভৰপূৰ বোলে মানুহৰ জীৱন ৷ এই আমুকীৰ জীৱনৰ এছোৱা সময়ো ঠিক তেনে স্মৃতিৰে ভৰি আছে ৷ এ বোলো আজি 'এছজেচিয়ান' খন দেখি 'ফটকচে' সেই স্মৃতিবোৰে মনত খেলিমেলি লগালেহি '' ।

   

   " লুপ্তপ্ৰায় লৱণ " 

____________________

কেইবাদিনো ' ঘৰকা খানা ' খোৱা পাছত হোষ্টেললৈ আহিলোঁ ৷ আহি হোষ্টেলত ভৰি দিছোঁ কি নিদিছো , হাঁহ পোৱালিখিনিয়ে ( বৰমাই দিয়া নাম ) গম পালেই , হোষ্টেলত ভৰি দিয়া হাঁহ পোৱালিটোৰ কথা ৷ গোটেইজাকে আহি আমুকীক খুচিব ধৰিলে , বোলে ভনীটিৰ বিয়াৰ পাৰ্টি লাগে ....৷ গৈছোঁ মাৰ লগত , মায়ে মোক হোষ্টেলত থৈয়ে আকৌ টাউন গৈ কিনি আনিলে ' ক’ক’ ' এটা ৷ হাঁহ পোৱালি জাকৰ কি স্ফূৰ্তি .. আজি মঙহ খাব পাব’ , কিহে পায় আও.......

    পিছে কথা এষাৰ আছে নহয় , ক্ষন্তেকৰ সুখ বুলি ৷ শিয়ালে কাউৰীটোৰ মুখৰ পৰা কাঢ়ি নিয়া মাংস টুকুৰাটোৰ নিচিনাকৈ আমাৰ মুখৰ মাংস খিনিও যেন কাঢ়ি নিব আজি , তাকো স্বয়ং আমাৰ "অন্নদাতাই" ( হোষ্টেলৰ ৰান্ধনী গৰাকী ) ৷ 

কেছটো মানে আজি দেওবাৰ ৷ দেওবাৰে হোষ্টেলত ৰাতি মাংস দিয়া দিন ৷ হাঁহ জাকৰ দানা সিজোৱাগৰাকীয়ে ( যাক আমি মৰমত ' 'আন্টী' বুলি কওঁ ) ক'লেহি বোলে , দিনত ' 'ক’ক’টো নাৰান্ধে , ৰাতি ৰান্ধিব আৰু ৰাতিৰ বলিৰ কাৰণে অনা ব্ৰইলাৰ টোৰ বলিৰ তাৰিখ সলনি কৰি পিছুৱাই সোমবাৰলৈ কৰা হ'ব ৷ 

     দুৰ্যোধনে পঞ্চ পাণ্ডৱক বেজীৰ আগকনৰ সমানো মাটি নিদিও বুলি কওঁতে যিমান দুখ লাগিছিল , তাতকৈ বেছি দুখ হয়তো লাগিছে আন্টীৰ কথা শুনি ৷ নাই নাই নাই .... নহ’ব ৷ এইয়া অন্যায় ৷ নাই নহ’ব ...... "We Want Justice" ৷ 

      ন্যায়ৰ আশাত কেইজনীমান গ’ল আন্টীৰ ওচৰলৈ ৷ নাযাওঁ বুলি কোৱা স্বত্তেও লগত নিছে মোক , যিহেতুকে মাংসখিনি আহিছে মোৰ ঘৰৰ পৰা ......গতিকে সেইখিনিত আটাইতকৈ বেছি অধিকাৰ হেনো মোৰ ( সখীসকলৰ ভাষাত ) ৷ কুৰুক্ষেত্ৰৰ ৰণ ৷ আৰম্ভ হ’ল তৰ্কাতৰ্কি , বিষয় এটা কুকুৰা ৷ কুকুৰাটোলৈহে মোৰ দুখ লাগিছিল , বেচেৰা কনফিউজ হৈ গৈছে দুই পক্ষৰ কথা শুনি ........ ডেড চাৰ্টিফিকেটৰ ডেট টোকে যে ফিক্স হোৱা নাই ৷ 

মোৰো প্ৰায় একেই অৱস্থা .... 

    এবাৰ আন্টীৰ পক্ষ লৈ কৈছোঁ - ' আন্টী আপুনি জানে কেতিয়া বনাই , যেতিয়া বনালেও হ’ব ৷ '

    আকৌ সখীৰ পক্ষ লৈ সখীৰ কথাত হয়ভৰ দিছোঁ ৷

শেষত যেনিবা হাঁহৰে জয় হ’ল ৷ শত্ৰুয়ে পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিলে ৷ 

  দুপৰীয়া ভাত দিব হৈছে , 

আন্টীয়ে চিঞৰিলে - ' ঐ ছোৱালী ৷ ' 

লগে লগে গোটেইজাকে কাঁহী লৈ ৰেডি লাইন পাতিবলৈ ৷ মইয়ো লাহেকে প্ৰত্যেকজনীৰ পৰা 'ধন্যবাদ' টো গ্ৰহণ কৰি কৰি লাইনত থিয় দিলোগৈ ৷ ভাত লৈ চব ৰুমে ৰুমে ৷ 

এগৰাহ মুখত দিছোঁ , ভাজিখিনি সেৰেকা .... আকৌ এগৰাহ দিলোঁ নাই .... সেৰেকা ৷

হয়তো পৰাজয় স্বীকাৰ কৰিব লগা হোৱাত আন্টীয়ে প্ৰতিশোধ ল’লে , মাংসত নিমখ নিদিলে ৷ খা বাপ্পেকে মাংস ৷ গোটেইজাকে ইজনী সিজনীৰ ৰুমলৈ গৈ নিমখ বিচৰাত লাগি গ’ল ৷ 

           " লুকাভাকু " 

          _____________

আজি ইউনিট পৰীক্ষা শেষ হ’ল ৷ হাঁহজাকৰো এজনী এজনীকৈ দুজনীমান ঘৰলৈ গ’ল ৷ বাকীখিনিয়ে এতিয়া কি কৰে ... নাই বুলি গল্পৰ কিতাপ এখনো নাই কাৰো ওচৰতে ৷ গোটেইজাকে ভাগে ভাগে এডোখৰ এডোখৰ জেগাত বহি বন্ধন গোটৰ মিটিং বহাদি পাৰ্টী পাৰ্টীকে কথা পাতি আছে ৷ তাৰে এটা গ্ৰুপে লুকাভাকু খেলিব ল’লে , সেইচাট লাগি গ’ল গোটেইজাক লুকাভাকু খেলিবলৈ ৷ দুপৰীয়া গ’ল , আবেলি গ’ল , বেলিও সোমালে , আন্ধাৰ হ’ল খবৰ নাই কাৰো ৷ সৰু ছোৱালী নিচিনাকৈ চব খেলাত ব্যস্ত ৷ মেমে যে কেইবাৰ চিঞৰিলে পঢ়িবলৈ বুলি , নাই কাৰো খবৰ নাই ৷ 

     ওপৰমহলাত আছে আমাৰ হোষ্টেল , তলত থাকে ঘৰৰ মালিক ৷ ২০/২৫ জনী ছোৱালী , তাৰে মাজত আকৌ আছোঁ নহয় কেইজনীমান গজেন্দ্ৰ ....... ৷ যিটো ৰুমত দৌৰি আছোঁ তাৰ ঠিক তলতে হেনো আছে মালিকহতৰ বৰমাৰ ৰুম ৷ ৰাতিৰ সময় ... চাৰিওফালে আন্ধাৰ , নিৰৱতা , সেই নিৰৱতা ভংগ কৰি আমি হৈ - হাল্লা কৰি হোষ্টেল কপাঁই আছোঁ ৷ আমাৰ উৎপাত সহ্য কৰিব নোৱাৰি অৱশেষত বৰমা ওপৰলৈ উঠি আহিবলৈ বাধ্য হ’ল ৷ কোনোবা এজনীয়ে দৌৰি আহি বৰমাৰ আগমনৰ সংকেত দিলেহি ৷ গোটেইজাকৰ মাজত হুৱাদুৱা লাগিল ৷ ক’ত লুকাম , কেনি পলাম ৷ বৰমায়ো মেম’ৰ ৰুমত নোসোমাই পোনে পোনে আমাৰ ওচৰলৈ আহিল ৷ 

  গোটেইজাক ঠাণ্ডা একেচাতে , কেইজনীমান পলাল বেলেগ ৰুমলৈ ৷ ইমান ঠাণ্ডা , ইমান শান্ত , ইমান ভদ্ৰ .... এইজাক কোন অ’ , মোৰে বিশ্বাস হোৱা নাই ৷ ন কইনা একোজনীৰ দৰে গোটেইজাকে নিজৰ নিজৰ ছিটত , ছিট নোপোৱাবোৰে বেৰতে আউজি থিয় দি আছে ৷ বিশ্বাসে নহয় যে এই সৰু ৰুমটোতে ২০জনী (বৰমাৰ ভাষাত হাঁহ আৰু অলপ শুৱনি কৰি আমাৰ ভাষাত ' পাতিহাঁহ ' ) সোমাই আছে ৷ প্ৰায় আধাঘণ্টামান ....কি কি ক’লে কিন্তু এটা কথাও কাণত নোসোমালে ৷ বৰমা গ’ল ৷ মইয়ো লাহেকে বিচনা তলৰ পৰা ওলাই আহিছোঁ ৷ গোটেইজাকে একেলগে হাঁহি দিলে ৷ খেলি থাকোঁতে লুকুৱাৰ পাল পৰাত লুকাব’ লৈছোঁহে , বমাৰ অকস্মাৎ আগমনত তাতে সোমাই থাকিবলৈ বাধ্য হ’লোঁ ৷ এতিয়া যোৱা পাছত ওলাই আহিছোঁ ৷ 

ওলাইয়ে বিচনাৰ মালিকক কৃত্ৰিম খঙেৰে সতে চিঞৰিছোঁ - "বিচনা তলখন চফা কৰিব নোৱাৰা হা ... গোটেইখন মকৰাজাল - ধূলি হৈ আছে ৷ "

আকৌ মুখ বেকা কৰি বৰমাকো বকিছোঁ - " ইমান দেৰি ভাষণ দিছে ...সোনকালে গ’লেগৈ হয় ৷ " 

গোটেইজাকৰ লগত আকৌ এবাৰ হাঁহিলোঁ গিৰ্জনি মাৰি ৷ 

এইবাৰহে মেমে চিঞৰা শুনিলোঁ - 

    " তহতে মনে মনে থাক’ নে , মই এচাৰি নিব লাগে ?" 

             " মেকআপ " 

            _____________

 কাৰো গাতে শান্তি নাই এইকিদিন , কলেজত 'ক্ৰীড়া সপ্তাহ ' চলি আছে ৷ পঢ়া -শুনা বাদেই দিলোঁ ৷ ৰাতি ১২/১ টা লৈকে প্ৰেকটিচ চলে হোষ্টেলত ৷ 

বেগ গধুৰ কৰি লৈ গৈছোঁ প্ৰয়োজনীয় সামগ্ৰীবোৰ কলেজলৈ ৷ ঢেৰ কিবাকিবি প্ৰতিযোগিতাৰ পাছত আহিল নৃত্য প্ৰতিযোগিতা ৷ সাজিব- কাচিব নাজানো , নিজে সাজু হৈ লৈছোঁ ৷ লগৰখিনিয়ে আকৌ ধৰি-মেলি সজাই দিলে ৷ মেকআপ - চেকআপ কৰি গোটেইজনী একেবাৰে ৰেডি নাচিবলৈ ৷ পাল পৰিল নাচিলোঁ ৷ পাছদিনা আছে ' চালাড প্ৰতিযোগিতা ' , হোষ্টেলৰে দুজনীৰ লগত লগ হৈ ভাগ ল’ম ৷ বজাৰ - সমাৰ আজিয়ে কৰিব লাগিব , কাইলৈ টাইম নাপাম ৷ পিছে এতিয়া যাওঁ কেনেকৈ .....

   গৰমৰ দিন .. ৰাতিপুৱাৰ পৰা ইফালে- সিফালে ঘূৰি ফুৰিছোঁ , আকৌ নাচি দিয়া পাছত গোটেইজনী ঘামত টুপটুপীয়া .... ৷ সখীসকলে কৰি দিয়া মেকআপেও অন্য ৰূপ ল’লেগৈ ৷ ঘামত চকুৰ কাজল বিয়পি গৈ পাণ্ডাটোৰ নিচিনা হৈ পৰিলোঁ , চুলিখিনিও ঘামত তিতি চেপেটা লাগিলে ৷ দীঘলকৈ বেণী গুঠিছিলো , বেণী গৈ ঝাৰুটো হ’লগৈ ৷ তাতে এই গৰমত লেহেংগাযোৰ ...... ৷ গছে পাত সলোৱাদি মুঠতে চকুৱে -মুখে ৰূপ সলাই গোটেইজনী " চন্দ্ৰমুখী " যেন ৷ এই ৰূপত নো কেনেকৈ ওলাই যাওঁ টাউনলৈ .... 

অৱশেষত সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰি সেইদৰেই বজাৰলৈ বুলি ওলালোঁ , সময় নাই .... হোষ্টেল গৈ আকৌ ঘূৰি অহা মানে বহুত দেৰি হ’ব , আকৌ আন্ধাৰ হোৱা আগতে হোষ্টেলত নোসোমালে গালিও শুনিব লাগিব .... ৷ 

      এনেকুৱা লাগিছিল যেন মই " চন্দ্ৰমুখীৰ " শ্বুটিংৰ কাৰণেহে গৈছোঁ , এতিয়াই যেন কোনোবাই ক'ব - " লাইট , কেমেৰা , এক্সন " আৰু মই চকু দুটা টেলেকা কৰি বিদ্যা বালনৰ দৰে মোৰ ডায়লগটো মাতিম - 

            " আমি মঞ্জলিকা " 

নিজৰ ভাৱনাত নিজেই হাঁহি দিলোঁ ৷ ইমান লাজ জীৱনত লগা নাছিল , চন্দ্ৰমুখীৰ বেশত শাকৰ বজাৰ কৰি ফুৰিছোঁ , সোণাৰি টাউনত ....