ভোকাতুৰ-ছাইফুদ্দিন আহমেদ

মই বৰ ভোকাতুৰ দে

জ্ঞানৰ ভোক মোৰ 

অনন্ত অনাদি কালৰ ৷

এই ভোক মোৰ 

কিয় যে

নিমিটে কেতিয়াও?

সকলোতে জ্ঞানৰ

পোহৰ বিচাৰি ফুৰা 

মই আজি শূন্যঃতান !

গুৰু পূৰ্ণিমাত আজি 

মোৰ গুৰুৰে চৰণত

সেৱাৰ সুবাদত অৰ্পিত 

কৰিলে মোক সকলো জ্ঞান ৷

জ্ঞানী মই গুৰুৰ জ্ঞানেৰে

একোটি কাঞ্চন প্ৰভাতে

যুঁজ মোৰ জুইৰ ফুলেৰে ৷

জগত জিনিব লাগিব যে ৷

গুৰুৰ মান ৰাখিবলৈ মোৰ

মলিময় পোছাক যোৰ 

আজি দলিয়াব লাগিব যে 

মাঁ’ৰ সপোনবোৰ পূৰাব লাগিব ৷

✍️ছাইফুদ্দিন আহমেদ