মানুহবোৰৰ মৃত্যু হৈছে-জহিৰুল ইছলাম

ইয়াত এখন গাঁও আছিল

আছিল মানুহ

আছিল মানৱতাও

ইঘৰ-সিঘৰ বহু ঘৰ 

সিহঁতৰ আছিল বিচৰণ ভূমি

সুখ নতুবা দুখৰ 

সমভাগী আছিল ইজনে-সিজনৰ

পূজা-পাৰ্বণ , কি ঈদৰ আনন্দ

বিহুও পাতিছিল সমূহীয়াকৈ

নাচিছিলেও জড়তা ভাঙি 

নাছিল হিংসা 

নাছিল বিভেদো

বৈচিত্ৰ্যৰ মাজত ঐক্যতাই আছিল 

গাঁওখনৰ উৰন্ত নিচান

শিক্ষিত নাছিল যদিও 

অভাৱ নাছিল মানৱিক জ্ঞানৰ

কিন্তু আজি-------!!!

আজিও আছে সেই গাঁও

আছে মানুহবোৰো

নাই মাথোঁ সোঁত 

চিনাকি সেই মানৱতাৰ

দেখাত মানুহ যেন লাগে

কিন্তু মানুহ নহয় সিহঁত

সিহঁত কোনোবা হিন্দু

কোনোবা মুছলমানহে--!!

কাৰণ মানুহবোৰৰ মৃত্যু হৈছে ।

সেয়েহে--

হেৰুৱাই অধিকাৰ চিঞৰিছে যদিও 

শুনোঁতা যে কোনোৱে নাই

বৰ্ণবাদৰ ধুমুহাত ঐক্যতাই হেৰুৱাই বাট

গণিছে ক্ষণ কেতিয়া উদয় হ'ব এটি ন-সূৰুয 

কেৱল , অপেক্ষা সময়ৰ !

✍🏻জহিৰুল ইছলাম , গোৱালপাৰা