কবিকুল-শেৱালি গড়

অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
4
কবিৰ বিষাদৰ বিশালতা
কবিতাৰ সন্ধি, ছন্দ লেখাৰ
আৰেঁ-আৰেঁ।

পৱণে-পৱণে,গগণে-গগণে
গছৰ ডালে-ডালে,পাতে-পাতে
সুৰৰ উল্লসতে।

কবিৰ হৃদয়তে
নিগৰি-নিগৰি ভাহি আহে,
জ্বলি উঠে চিৰদিন
আশাৰ জোনাক।

ডেউকা লগাই,বিভোৰ সপোন সজাই
চৌদিশে পিৰিতিৰ গীত গাই
নীৰৱে-নীৰৱে সঘনাই বুকু তিয়াই।

কবিৰ কবিতাই
শিল কুটি, শিলেৰে সজাই
প্ৰাচীন ঐতিহাসিক দুৱাৰ ভাঙি।

তাতে লিখি যায়, ৰচি যায়
নিৰ্বোধ জনতাৰ,
তিয়াগী বীৰ মহা-পুৰুষৰ ইতিহাস সোঁৱৰাই।

কবিৰ কবিতাই
গীত-গাই উচৰ্গায়
এন্ধাৰৰ পথ!
জ্যোতিৰে পোহৰাই।

Post a Comment

4Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment