হৃদয়-প্ৰতিভা ফুকন

অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
0
বাৰে বাৰে উচুপি উঠো
ভাগি যোৱা বুকুখনৰ টুকুৰাবোৰ সাৱতি ,
এটি নিষ্পাপ শিশুৰ দৰে ।
বৰ মনত পৰে উকা বুকুখনত সানি দিয়া ,
এটা‌ এটা হেপাঁহৰ ৰঙবোৰ প্ৰতিশ্ৰুতিবোৰ ।
তোমাৰ গোটেই জীৱনৰ চক্ৰবেহুৰ ,
মই হ'ব খুজিছিলোঁ কেন্দ্ৰ বিন্দু ।
য'ত তোমাৰ ‌ভাল লগাবোৰ মোৰ ভাল লগা হৈ পৰিছিল,
য'ত তোমাৰ বেয়া লগাবোৰ মোৰ বেয়া লগা হৈ ৰৈছিল।

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)