কবিতা-নিজৰা বৰ্মন ডেকা

পংখী মৰাণ
0
কবিতা লিখিব নাজানো মই 
পিছে কবিতা পঢ়ি ভাল পাওঁ ,
মোৰ ছন্দহীন কবিতাৰ শব্দবোৰ 
জোনাকৰ ছাঁ নপৰা 
এখিলা ৰংহীন উকা
উৱলি যোৱা কলাজৰ দৰে ।
মোৰ কবিতাই পঢ়িব খোজে 
আপোনজনক আলফুলে ।
হৃদয়ৰ ভাষাবোৰ অন্তঃকৰণেৰে পঢ়ি 
বুকুৰ সেউজীয়া পৃষ্ঠাবোৰ 
সযতনে ৰাখে সাঁচি ।
মোৰ নিৰস কবিতাৰ শব্দবোৰ 
যেন আত্মাৰ ভগা খিৰিকীৰ কাঁচত 
ওলমি থকা দুখিলা হালধীয়া সৰাপাত 
আৰু এক বিবৰ্ণ সপোনৰ 
অসম্পূৰ্ণ হৈ ৰোৱা এটি কলাজ।
মোৰ কবিতাৰ শব্দবোৰে  
মোৰ তেজৰ দীঘে-বাণিয়ে 
সজাই ভাল পোৱাৰ 
এখনি ৰঙীন দলিচা ।
য'ত আছে ক'ত যুগৰ 
অকলে নীৰৱে কঢ়িওৱা
এক প্ৰাচীন সূতলাহী বিহুৱান ।

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)