আত্মজ ভাষা
প্ৰত্যাশাৰ শেতেলীত মৰহা ভাৱৰ
মেতমৰা সম্ভাৰ
দিনবোৰ পাৰ হ'লেও
ৰাতিবোৰ সংগোপনে আগবাঢ়ে।
পদূলি মুখৰ বকুলজোপাত
শালিকীৰ সুৱাগী সপোনৰ ভৰ
নিয়ৰ তিতা দূৱৰিত
এপলক স্বপ্নৰ বুৰবুৰণি।
এনেকৈয়ে দিন আগবাঢ়ে
জীৱনে ন কৈ হাঁহে
প্ৰতিলিপি আঁকে অতীতে
সাঁচ ৰাখে বৰ্তমানে
খোজ পেলাই ভৱিষ্যতৰ দিশে
পল অনুপলকৈ।
✍️ প্ৰিয়ংকা চমুৱা
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ