তিনি বৰণীয়া জাতীয় পতাকাখনি
নীলা আকাশৰ বতাহৰ মাজেৰে
বিলীন হৈ উৰা মাৰে ।
স্বাধীন দেশৰ নাগৰিক মই ,
মোৰ স্বাধীন ভাৰতৰ ;
মইয়ে স্বাভিমান ।
বহু শ্বহীদৰ ত্যাগৰ ফল স্বাধীনতা ।
হে বীৰ ,সহস্ৰ প্ৰণামো তোমাক ।
১৯৪৭ চনৰ ১৫ আগষ্টত জননীৰ জয় নিনাদত ,
কম্পিত শত্ৰুগণ ।
অমাৱস্যাৰ আকাশৰ দৰে পৃথিৱীত
পূণিৰ্মাৰ জোনটিৰ দৰে জিলিকি ৰৈছিল ,
মোৰ স্বদেশ ভাৰতভূমি ।
জননীৰ জয় হওক সদায় ।
সুস্থ হৈ থাকক মোৰ মাতৃভূমি ।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ