লাহে লাহে ধূসৰ হৈ আহিব লৈছে
প্ৰতিটো ক্ষণ, প্ৰতিটো সময়
উহ! যেন এইয়াই মৃত্যুৰ আগক্ষণ।
জীয়াব লৈছো এনে এক জীৱনক
য'ত সুখবোৰ প্ৰাক্তন আৰু দুখবোৰ!
দুখবোৰৰেই যেন গঠিত এই জীৱন,
কি কৰিম!জীয়াই থকাৰ ইচ্ছা নাই
আৰু আত্মহত্যাৰ বাবে বুকুত সাহসো নাই,
আধা মৰা হৃদয়ৰ নিশাৰ ক্ৰন্দনত
কত ৰাতি এতিয়া উজাগৰেই পাৰ হৈ যায়,
নাই,এতিয়া এই জীৱনৰ খবৰ সুধা মানুহো নাই
আৰু মৰিলেও শৰীৰ দাহ দিয়া মানুহ নাই।।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ