অনুভৱ- ডিম্পী বৰা

©Admin
0
ধূসৰিত কুঁৱলীৰ ফাঁকেৰে
ধীৰে ধীৰে সোণোৱালী ৰ'দজাক ।
সোণগুটি যেন লগা শস্য-শ্যামলা                             সেউজী ধাননিডৰা ।                                                   মুকুতা যেন দুবৰিৰ নিয়ৰৰ টোপাল..                       শেৱালিৰ মন জুৰোৱা শৰতৰ কোমল সুবাস ।
ফিৰফিৰীয়া এজাক চেঁচা বতাহ ;
দুপাখি মেলি উৰিব ধৰিছে 
কণমানি টুনী চৰাইজাক ।                          
আহ ! কি যে সুন্দৰ !!                                                     
এয়া যেন মাথোঁ উপভোগৰেই সুযোগ !!
বাৰে বাৰে প্ৰকৃতিৰ অপৰূপাত
মুগ্ধ হোৱাৰ সুযোগ ।
প্ৰকৃতিয়ে হাঁহিছে , খিলখিলাইছে
আৰু যে কত কি ?? 
হেৰাই গৈছোঁ এই মুগ্ধতাত 
মই যেন ৰৈ যাম এই লগ্নত 
চিৰকাল...চিৰদিন...চিৰজীৱন ।।
   
 

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)