যুঁজাৰু -শেৱালী গড়

Aditi Tanti
3
নিগৰি-নিগৰি সৰি পৰে
ৰিক্ত বেদনাৰ সোঁত
যʼত নেকি!
শান্ত নিবিড়ৰ যুঁজাৰু নাই।

পুৱতি-বেলি মাৰ যায়
দিন-ৰাতি বাগৰি-বাগৰি,
সৌ দেখা স্বপ্নজ্যোতিৰ চাকি
উজাৰি ধাৰেৰে বোৱাই।

উকা হাততে
লিখি যায় বিষাদী দিনলিপি,
চাহ-পাতৰ কʼলা জেতুকাৰে
জীৱনৰ ছায়াময় শৈলী।

পোহৰৰ জ্যোতি বিচাৰি
খাই হাবাথুৰি,
দোষ- বিষাদৰ জখলাৰ জীৱন পৰিসীমাৰ
আদিও নাই,অন্তও নাই।

হেঁপাহ শুকায়
নিৰৱে-নিৰৱে কান্দে,
চাৰি-বেৰ, কʼলা ধোৱাৰ কোঠালি
তথাপি নিচুকায় ভঙা হৃদয়ৰ প্ৰাণ।


         

Post a Comment

3Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment