ক্লান্ত সময়ৰ গতি••আজমত আলী

যান্ত্ৰিকতাৰ মাজেৰে যাত্ৰা জীৱনৰ 

কঢ়িয়াই মেটমৰা ভাৰ কৰ্তব্যৰ ,

উৰুৱাই ধূলি সুখ-দুখৰ,

জীৱন নাটৰ ভাওনাত বিচাৰিলো

সোণোৱালী ৰ'দালি নৱ প্ৰভাতৰ ।

জীৱনৰ কলাজ আঁকি আঁকি 

ভাগৰুৱা হয় কলমৰ গতি, 

সোঁৱৰণিৰ নাওৰে যায় ভটিয়াই,

ৰিণিকি বাজে চিনাকী গানৰ কলিটি

বিস্মৃতিৰ অটল গৰ্ভলৈ বুলি ।

ঘৰমুৱা পখীয়ে আঁকে শূণ্যত কিবা ছবি 

পদূলিত থকা বকুল জোপাত ভৰ দি

নি:শব্দে নীৰৱে পাৰ হয় তৰুণ সময় খিনি, 

যান্ত্ৰিকতাৰ মাজত হয় জীৱন বন্দী

মনৰ আকাশত জ্বলে ৰামধেনুৰ সাতোৰঙী ছবি ।

দুখৰ হুমুনিয়াহ নিয়ৰ হৈ জ্বলে দূবৰিত

তৰাবোৰে লুকাই বেদনাৰ নদীত, 

বতাহে কয় , এতিয়া যে ধূসৰ আবেলি ! 

ক্লান্ত হয় সময়ৰ গতি ।  

   

             📌আজমত আলী

                  কামৰূপ