দেউতা••দিপশিখা ৰাজকোঁৱৰ

তোমাৰ স্মৃতিবোৰে আহি

মোক বাৰে বাৰে উচুপাই থৈ

গুছি যায় ক্ষন্তেকৰ বাবে দূৰলৈ

পাই অহা বিষাদবোৰে 

অভিমানী হৃদয়ক বাৰুকৈয়ে আঘাত দিয়ে।

মৰমবোৰ আধৰুৱা হৈ ৰ’ল

সপোনবোৰো আধাতে মৰহি গ'ল

জীৱনৰ মাজ মজিয়াত থমকি ৰওঁ

তোমাৰ অবিহনে আশাবোৰ সামৰি থওঁ।

তোমাৰ ছায়াত ডাঙৰ হ'বলৈ নাপালোঁ

তোমাৰ মৰমবোৰো সৰুতে হেৰুৱালোঁ

তোমালৈ মনত পৰিলে দুচকুৰ

সন্মুখত একোৱেই নেদেখোঁ

তুমি কিয় গুছি গলা অ’ দেউতা

আমাক অকলশৰীয়া কৰি থৈ 

বাৰীৰ এচুকৰ তোমাৰ 

সেউজীয়াৰে ভৰা মৰিশালিটো দেখি

মোৰো তোমাৰ ওচৰলৈ যাবলৈ মন যায়।

✍️দিপশিখা(অভিমানী পিউ)