গ্ৰহণ••প্ৰাণজিৎ দাস

Rinku Rajowar
0
অস্তগামী সূৰুযটোৰ দৰেই 
তাইৰ কপালত এটি ফোঁট , 
ঠিক সেওঁতাৰ মাজেৰে যেন 
তেজৰঙী বেলিটোৰ দৰে জিলিকি আছে। 
কিছুসময় পিছতে যে 
এযোৰ বগা সাজ পিন্ধাই দিব  ! 
সকলোৱে চাই আছে চকুথৰ কৰি 
 ৰঙা কপালখন  । 

কাষত এখন চিতা 
চিতাৰ জুইকুৰা যেন অলপ পিছত 
দাওদাওকৈ জ্বলিব , 
কলিজাত অগ্নি শিখা যেন 
এজাক ধুমুহাই তমসা নমাই আনিছে। 
চিতাখনে বাৰে বাৰে প্ৰশ্ন কৰি আছে মোক
কেনেকৈ জীয়াই থাকিম অকলশৰে  , 
পূৰ্ণগ্ৰাস সূৰ্যগ্ৰহণৰ দৰেই যে
 হৃদয়খনো মোৰ  গ্ৰাস কৰিছে 
 কোনোবা ৰাহু-কেতুৱে। 

এযোৰ শুকুলা সাজ পিন্ধি 
মই ৰৈ আছোঁ তোমাৰ চিতাৰ ওচৰত
শেষ বাৰৰ বাবে তুমি সাঁচি ৰখা 
সেন্দুৰকণেৰে তোমাৰ কপালখন ৰঙা কৰিবলৈ। 
বিদায় বুলি কেনেকৈ কওঁ  ? 
বুকুখন যেন উচুপি উঠিছে 
তুমি যাবা গৈ যে মোক অকলশৰীয়া কৰি
অজান দেশলৈ ।

🖌️প্ৰাণজিৎ দাস

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)