মোৰ দুখৰ ঋতুত এজোপা ৰজনীগন্ধা-মায়াশ্ৰী ঠাকুৰ

নিশা হ'লেই অকলশৰে বহো

  এক নিৰ্জন পৰিৱেশত

  তমসাত বহি বহি আমনি লাগিলে

  ‌কবিতাৰ সৃষ্টি হয়

  কি আচৰিত 

 ‌ যেন এটা কবিতাই বাট চাই আছিল

  কবিতাৰ শিৰোনাম 

  মোৰ দুখৰ ঋতুত এজোপা ৰজনীগন্ধা।

  কবিতাৰ ঋতুত বন্দী হৈ 

  নিৰ্জন ঠাইত হিয়া ঢাকুৰি কান্দো

  হাবাথুৰি খাও 

‌‌ অকণমান পোহৰ বিচাৰি।

  কি আচৰিত কেৱল মাত্ৰ এটা কবিতাই

  মুখৰ হাঁহি ঘূৰাই আনে

  হৃদয়ত ওলমি থাকে

  এজোপা ৰজনীগন্ধা।

  নিশা হ'লেই কবিতাই মোৰ সৈতে কথা পাতে

  কবিতা কি সুখ, দুখ , 

  সমাজ নে পৰিৱেশ

‌ নে জীৱনৰ সঙ্গী‌ 

‌ জীৱনৰ মৰ্ম কথা 

  কবিতাই প্ৰকাশ কৰে 

  সৰলতাক উদঙাই দিয়ে

  গভীৰ অগভীৰ সকলো মনৰ দুখৰ ঋতু

  এজোপা ৰজনীগন্ধা‌ হৈ ফুলে 

  মুখত বিৰিঙাই হাঁহি।

✍️  মায়াশ্ৰী ঠাকুৰ

       যোৰহাট