জীৱন মানে কি? - ৰাহুল চেতিয়া,

এলবাৰ্ট আইনষ্টাইনে কৈছিল-"যিয়ে সৰু সৰু বিষয়ৰ সত্যক গভীৰভাৱে ল'ব নোৱাৰে তেনে লোকৰ ওপৰত কোনো ডাঙৰ কামৰ দায়িত্ব দিব নোৱাৰি। সৰু সৰু কথাবোৰৰ মাজেৰে মানুহৰ প্ৰকৃত দায়বদ্ধতাৰ পৰিচয় পোৱা যায়।"

জীৱনত বহুতো পৰাজয়ৰ সন্মুখীন হ'ব, কিন্তু নিজকে কেতিয়াও পৰাজিত হ'বলৈ নিদিব।তিনিটা শব্দত আমি জীৱনৰ বিষয়ে শিকি অহা সকলো কথা সামৰি ল'ব পাৰো ই কেনেকৈ আগবাঢ়ি যায়।জীৱনটো নম্ৰতাৰ এটা দীঘলীয়া পাঠ।জীৱনটো পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ বিৰল বস্তু। বেছিভাগ মানুহৰেই অস্তিত্ব আছে, সেইটোৱেই সকলো।আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ'ল আপোনাৰ জীৱনটো উপভোগ কৰা– সুখী হোৱা–এইটোৱেই গুৰুত্বপূৰ্ণ।জীৱনত সফল হ'বলৈ তিনিটা বস্তুৰ প্ৰয়োজন: এটা উইচব'ন, এটা মেৰুদণ্ড আৰু এটা ধেমেলীয়া হাড়।আমি পৰিকল্পনা কৰা জীৱনটো এৰি দিবলৈ আমি নিশ্চয় ইচ্ছুক হ'ব লাগিব যাতে আমাৰ বাবে অপেক্ষা কৰি থকা জীৱনটো সুন্দৰ হ'ব পাৰে।জীৱন কেতিয়াবা এনেকুৱা শিক্ষা প্ৰদান কৰিব যিবোৰ বুজিবলৈ জীয়াই থাকিব লাগিব।"লাভ দ্য লাইফ ইউ লিভ। লাইভ দ্য লাইফ ইউ লাভ। জীৱনে আমাক শিকাই যে প্ৰগতিৰ পথ দ্ৰুত বা সহজ নহয়। জীৱনে অনুশীলন কৰাই যিজনৰ বাবে গোটেই জীৱন জীয়াই থাকিব লাগে তেওঁৰ বাবে যিকোনো ঘাট পতিঘাট কেনেকৈ সহ্য কৰিব পাৰে।আপুনি এটা সফল জীৱনৰ অতিবাহিত কৰিবলৈ সমগ্ৰ ৰহস্যটো হ'ল নিজৰ ভাগ্য কি কৰিবলৈ, আৰু তাৰ পিছত সেইটো বিচাৰি উলিওৱা।জীৱনৰ বিষয়ে লিখিবলৈ হলে প্ৰথমে আপুনি ইয়াত জীয়াই থাকিব লাগিব।জীৱনৰ কোনো সীমাবদ্ধতা নাই, আপুনি বনোৱাবোৰৰ বাহিৰে।জীৱনৰ প্ৰতি আপোনাৰ দৃষ্টিভংগীয়েই গুৰুত্বপূৰ্ণ হব লাগিব।যদি আপুনি নিজকে সহজভাৱে লয় আৰু নিজকে বেছি গুৰুত্বসহকাৰে লয়, তেন্তে অতি সোনকালে আপুনি আপোনাৰ দৈনন্দিন জীৱনত হাস্যৰস বিচাৰি পাব পাৰে। আৰু কেতিয়াবা ই জীৱন ৰক্ষাকাৰী হ'ব পাৰে।প্ৰতি চেকেণ্ডৰ বাবে জীয়াই থাকিব সংকোচ নকৰাকৈ জীয়াই থাকিবলৈ চেষ্টা কৰা উচিত। জীৱনত সকলো দিনৰ ভিতৰত আটাইতকৈ অপচয় কৰাটোৱেই হ'ল হাঁহি নোহোৱাকৈ।প্ৰতিদিনে এটা ইতিবাচক চিন্তা আৰু এটা কৃতজ্ঞ হৃদয়ৰ সৈতে আৰম্ভ কৰক।জীৱনত আপোনাৰ অজ্ঞানতা আৰু আত্মবিশ্বাস থাকিলে তেতিয়া সফলতা নিশ্চিত।মই বিশ্বাস কৰোঁ যে যদি আপুনি কেৱল থিয় হৈ যাব, তেন্তে জীৱনটো আপোনাৰ বাবে মুকলি হ'ব। জীৱনত কেতিয়াবা কিছু ঘটনাই আপোনাক জীৱনটো সুন্দৰকৈ অতিবাহিত কৰিবলৈ প্ৰেৰণা দিয়ে।আপুনি সদায় আগলৈ চায়, আপুনি পিছলৈ ঘূৰি নাচায়।জীৱনটো চাইকেল চলোৱাৰ দৰেই। ভাৰসাম্য ৰক্ষা কৰিবলৈ আপুনি লৰচৰ কৰি থাকিব লাগিব।"জীৱন সংকুচিত হয় বা নিজৰ সাহসৰ অনুপাতে প্ৰসাৰিত হয়।আপুনি সুখী জীৱনটো বিচাৰি নাপায়। আপুনি নিজেই বনাই লব লাগিব।আনৰ জীৱনত ইয়াৰ প্ৰভাৱৰ বাহিৰে জীৱনটো গুৰুত্বপূৰ্ণ নহয়।জীৱনৰ উদ্দেশ্য হৈছে ইয়াক জীয়াই ৰখা, অভিজ্ঞতাৰ সোৱাদ লোৱা, সৰ্বোচ্চৰ সোৱাদ লোৱা, নতুন আৰু সমৃদ্ধ অভিজ্ঞতাৰ বাবে আগ্ৰহেৰে আৰু ভয় নকৰাকৈয়ে হাত আগবঢ়োৱা।আপুনি কেতিয়াও ল'ব পৰা আটাইতকৈ ডাঙৰ দুঃসাহসিক অভিযানটো হ'ল আপোনাৰ সপোনৰ জীৱন যাপন কৰা।জীৱনটো মুদ্ৰাৰ দৰে। জীৱনক আপুনি যিকোনো ধৰণে খৰচ কৰিব পাৰে, কিন্তু আপুনি মাত্ৰ এবাৰহে খৰচ কৰে। কোনোবা এজন মহান পণ্ডিতে কৈছিল-"জীৱনটোত অকল উপাৰ্জন কৰা নহয়, ইয়াত সংসাৰত প্ৰভাৱ পেলোৱা।জীৱনত কোনো আক্ষেপ নকৰিব, কেৱল পাঠ কৰক।আপোনাৰ জীৱনৰ যিকোনো এটা সংজ্ঞা গ্ৰহণ কৰক, নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰক।আপুনি যিমানেই বেছি দিন জীয়াই থাকিব সিমানেই সুন্দৰ জীৱনটো হ'ব।যদি আপুনি জীৱনক ভাল পায়, তেন্তে সময় নষ্ট নকৰিব, কাৰণ সময়েই জীৱনটো গঠন কৰা হয়।ভুলবোৰ জীৱনৰ এটা সত্য। জীৱনটো সমাধান কৰিবলগীয়া সমস্যা নহয়, বৰঞ্চ অনুভৱ কৰিবলগীয়া বাস্তৱ।" আপোনাৰ সময় সীমিত, গতিকে আন কাৰোবাৰ বাবে জীৱনটো জীয়াই থকাটো নষ্ট নকৰিব।সকলো নিখুঁত হ'লে আপুনি কেতিয়াও শিকিব নোৱাৰিলেহেঁতন।আমি যদি জীৱনটো সলনি নকৰো, তেন্তে আমি কেতিয়াও ডাঙৰ হব নোৱাৰো।আপুনি মই শিকা উচিত যে সফল হ'বলৈ চেষ্টা কৰি থাকোঁতে আমি অতিক্ৰম কৰা বাধাসমূহৰ দ্বাৰা জীৱনত যি স্থিতিত উপনীত হৈছোঁ, সেই স্থিতিৰ দ্বাৰা সফলতাক ইমান জুখিব নালাগে।জীৱনটো আচৰিত হ'বলৈ নিখুঁত হ'ব নালাগে।জীৱনৰ ডাঙৰ শিক্ষা ভয়, কেতিয়াও কাৰো বা কিবা এটাৰ প্ৰতি ভয় নকৰিব।জীৱনটো অতি আকৰ্ষণীয়।আপোনাৰ কিছুমান ডাঙৰ কষ্ট, আপোনাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ শক্তি হৈ পৰে।প্ৰত্যাহ্বানে জীৱনক আকৰ্ষণীয় কৰি তোলে আৰু তেওঁলোকক অতিক্ৰম কৰাটোৱেই জীৱনক অৰ্থপূৰ্ণ কৰি তোলে।জীৱনত এটা নিয়ম কৰক কেতিয়াও অনুশোচনা নকৰা আৰু পিছলৈ ঘূৰি নাচাব। অনুশোচনা হৈছে শক্তিৰ এক ভয়ংকৰ অপচয়; আপুনি ইয়াৰ ওপৰত নিৰ্মাণ কৰিব নোৱাৰে; ই কেৱল লুটপাত কৰাৰ বাবে ভাল।জীৱনত আপুনি ল'ব পৰা আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ ভ্ৰমণটো হ'ল মানুহক আধাতে লগ পোৱা।জীৱনটো নিজকে বিচাৰি উলিওৱাৰ কথা নহয়। জীৱনটো হ'ল নিজকে সৃষ্টি কৰা।

✍️ৰাহুল চেতিয়া, 

      চিলাপথাৰ,

      ৬০০৩০৯৮২৩৩