বিষাদৰ জীৱন - নিজুমণী শইকীয়া বৰা

এই ! শুনাচোন শুনা 

তোমাৰ গাটো একেবাৰে বৰ্ষা বৰ্ষা গোন্ধাইছে ।

বোকা - পানী লৈ গোটেই জনী চোন 

শাওণৰ ৰোৱনী ।

ইচ্ ৰাম ! তোমাৰ মাতটো যে ইমান কঠুৱা...

অলপ লাহেকৈ কোৱাচোন ..

তোমাৰ মৰম দয়া অনুভূতি নাই নেকি হে ...

এই ... এই... ৰ'বা ৰ'বা 

মই জানো অনুভূতিহীন

ককৰ্শ এটি যন্ত্ৰণা ...?

মোৰ জানো অনুভৱ কৰিব পৰা 

এখনি হৃদয় নাই ... ? 

মোৰ জানো বিশ্বাস, মানৱতা 

ভালপোৱা আদিবোৰ নাই ? 

মোৰ জানো ভাল বেয়া বিবেচনা 

কৰিব পৰা এটি মগজু নাই 

কি জানা 

মোৰো আছে এখনি হৃদয় 

অনুভৱ কৰিব পৰা এটি মন 

হৃদয়ৰ পৰা হৃদয়লৈ বোৱাই 

দিব পৰা আবেগৰ এটি জুৰি 

ভাল বেয়া বিচাৰ কৰিব পৰা 

শীতল মগজুৰ বিবেক । 

কিন্তু.... হা: হা: 

এই সেউজীয়া...

জানি থোৱা 

মোৰ সৰলতাক সুযোগ হিচাপে 

ব্যৱহাৰ নকৰিবা 

ক্ষুদ্ৰ হ'লেও মই মগজু বিক্ৰী নকৰোঁ ! 

কেতিয়াও নকৰোঁ.... ।