প্ৰণয় — হীৰক জ্যোতি দাস

আজিৰ দৰে সেইদিনা আছিল 

এনেকুৱা এজাক মুষলধাৰ বৰষুণ 

য'ত দুয়ো তিতি  বুৰি জুৰুলি জুপুৰি হৈছিলোঁ 

নিৰ্লজ্জ বৰষুণ জাকে 

আমাক স্পৰ্শ কৰাৰ বাসনা ত

অধিক চঞ্চল হৈ পৰিছিল 

     শৰতৰ  শেৱালী ফুলীয়া দিনবোৰ ত

        তুমি তুমি লগা শেৱালী সুৱাসে 

             অধিক চঞ্চল  কৰি তুলিছিল 

শৰতৰ কুঁৱলী সনা সন্ধিয়া বোৰে 

চঞ্চল হৈ পৰিছিল 

আমাৰ প্ৰণয় নামৰ উপন্যাসৰ পৃষ্ঠা লুতিয়ায 

             নৈৰ পাৰৰ কহুৱা ডৰাই 

       ‌‌          বতাহচাটিৰ পৰশত হালি- জাৰি

              আমাৰ প্ৰণয় যুগমীয়া হোৱাৰ আশীৰ্বাদ কৰিছিল 

        জোনাকী জাকে আমাৰ প্ৰণয়ক সম্ভাষন 

         জনাই চৌদিশে পোহৰৰ উৎসৱ পাতিছিল 

ফাগুনৰ পলাশৰ ৰঙা আৱিৰ বোৰেও 

আমাৰ প্ৰণয়ক আৱিৰৰ ৰঙাৰে উষ্ম আদৰণি জনাইছিল।