সামাজিক মূল্যবোধ— আব্দুল কাদেৰ মিঞা

মানুহ হ'ল সমাজতন্ত্ৰ জীৱ। ব্যক্তি এজনৰ সকলো সফলতা সমাজৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি গঢ় লৈ উঠে। মানুহৰ ভাল বেয়া নিৰ্ভৰ কৰে সমাজৰ স্বীকৃতিৰ ওপৰত। কিন্তু মানুহে কোনো দল-সংগঠৰ লগত জড়িত হৈ থাকিলে তাক সমাজ বুলি কোৱা নহয়। প্ৰতিজন ব্যক্তিয়ে যেতিয়া ইজনে সিজনৰ কল্যাণৰ কথা চিন্তা কৰে আৰু যিমান পাৰে সহায়ৰ হাত আগবঢ়ায় আৰু নিয়ম-শৃংখলাৰ অদৃশ্য বান্ধোনত বান্ধ খাই জীয়াই থাকে তেতিয়া সেই গোটৰ মানুহক সমাজ বুলি কোৱা হয়। আৰু এই সমাজখন জীয়াই ৰখা আৰু আগুৱাই নিয়াটো প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ অন্যতম দায়িত্ব। ধনী, দুখীয়া, অসহায় সকলো মানুহে এখন সমাজত বাস কৰে। সকলো শিক্ষিত আৰু অশিক্ষিত মানুহৰ দ্বাৰা সমাজ এখন পৰিচালিত হয়। সমাজসেৱা হ’ল সমাজৰ পিছপৰা লোকসকলক সহায়ৰ হাত আগবঢ়োৱা। কিন্তু আমাৰ কাষৰ মানুহবোৰ কেনেকুৱা? কোন পৰিস্থিতিত আছে এইবোৰ এবাৰো আমাৰ প্ৰশ্ন কৰিবলৈ সময় নাই। লাহে লাহে আমি যান্ত্ৰিক হৈ পৰিছো। আৰু সমাজৰ পৰা নেতিবাচক প্ৰভাৱ আঁতৰি আছে। গতিকে আমাৰ মানসিক চিন্তা পৰিৱৰ্তন কৰা অতি প্ৰয়োজনীয়।

আমাৰ সমাজখনলৈ চালে আমি অহৰহ বিভিন্ন ধৰণৰ বৈষম্য দেখিবলৈ পাওঁ, যিটো অতি দুখজনক যদিও সত্য। আজিৰ আধুনিক পৃথিৱীৰ স্পৰ্শৰ মাজতো আমি পুৰণি সামাজিক ব্যৱস্থাৰ পৰা ওলাই অহা নাই। প্ৰাচীন সামাজিক ব্যৱস্থাৰ পক্ষপাতিত্ব, বৈষম্য আৰু অৱমাননাই আমাক খাই পেলাইছে।

শ্ৰেণী বৈষম্যৰ প্ৰতি দৃষ্টি নিক্ষেপ কৰিলে দেখা যায় যে সমাজৰ কোনো দৰিদ্ৰ ব্যক্তি শিক্ষিত, প্ৰতিভাশালী আৰু নেতৃত্ব দিয়াৰ ক্ষমতা থাকিলেও আমাৰ পুঁজিবাদী সমাজ ব্যৱস্থাই এই ব্যক্তিজনক সুযোগ নিদিয়ে আৰু তেওঁক বিমুদ্ৰাকৰণ কৰি তেওঁক এৰি থৈ যায়, যিয়ে আমাৰ জাতিটোক অন্ধকাৰলৈ ঠেলি দিয়ে। আনহাতে, এজন ধনী ব্যক্তিক প্ৰতিভা আৰু নেতৃত্বৰ দক্ষতা নথকা স্বত্বেও সমাজে নেতৃত্বৰ বোজা দিয়ে, যিটো আমাৰ সামাজিক ব্যৱস্থাৰ প্ৰতি ভাবুকি। আমি এই সমাজখনৰ কথা ভাবিব লাগিব। আমি আমাৰ সমাজখনলৈ ভাল সপোন দেখিব লাগিব।

ধনী-দুখীয়া নিৰ্বিশেষে সকলো ধৰণৰ মানুহে এখন সমাজত বাস কৰে। যিসকলৰ আৰ্থিক অৱস্থা ভাল, তেওঁলোকে সকলো ধৰণৰ সা-সুবিধা উপভোগ কৰিব পাৰে, কিন্তু যিসকল সমাজত দুখীয়া আৰু অসহায়, তেওঁলোকে দুখ-কষ্টৰ কঠিন জীৱনটো মানি ল’বলৈ বাধ্য হয়। স্বাৰ্থপৰ জীৱনত সুখ নাই। ই নিজৰ আৰু নিজৰ পৰিয়ালৰ চাৰিওফালে আত্মকেন্দ্ৰিকতাৰ এক সংকীৰ্ণ বৃত্তৰ সৃষ্টি কৰে। প্ৰকৃত সুখ নিহিত হৈ আছে সমাজৰ বাবে, দেশৰ বাবে নিস্বাৰ্থভাৱে কিবা এটা কৰাত। যদি কোনো ব্যক্তিয়ে উপযুক্ত শিক্ষা লাভ নকৰে তেন্তে ইয়াৰ প্ৰভাৱ সমাজত পৰে। সেইবাবেই আমি উপযুক্ত শিক্ষা লাভ কৰিব লাগিব। এটা কথা মনত ৰখা ভাল, সমাজৰ কথা চিন্তা কৰিবলৈ বয়সৰ প্ৰয়োজন নহয়, কেৱল ভাল চিন্তা আৰু ভাল মানসিকতাৰ প্ৰয়োজন। কেৱল নিজৰ লগত ব্যস্ত থাকিলে সমাজৰ কোনো পৰিৱৰ্তন নহ’ব। চৌপাশৰ মানুহবোৰৰ কথা ভাবি চাওক। পৰিবৰ্তন অবিহনে সমাজখন আগুৱাই নিয়া সম্ভৱ নহয়। গতিকে আমি আমাৰ সকলোৰে মাজত সামাজিক মূল্যবোধৰ বীজ সিঁচিব লাগিব। সামাজিক মূল্যবোধে সমাজৰ আকৃতি সলনি কৰিব পাৰে।