হে বসন্ত-ৰাতুল চেতিয়া ফুকন

বসন্তৰ তপস্যাত মগ্ন

লঠঙা শিমলুজোপা,

ফাগুনৰ ফিৰফিৰিয়া বতাহ জাকৰ পৰশত

ৰঙা কলিজাৰ কোঁহ মেলে।

পতঙ্গ ভোজি পক্ষীৰ নান্দনিক নাচোনত

বুকুৰ কোনোবা খিনিত উকা উকা লাগে ।

লিৰিকি বিদাৰি চাওঁ

কাৰোবাৰ মৌনতাৰ চাবুকেৰে

হিয়াত আঁকি যোৱা নিসংগতাৰ চিন ।

এতিয়া কেনেকৈ উচ্চাৰণ কৰোঁ

আকলুৱা প্ৰেমৰ আৱাহনি মন্ত্ৰ ।

তোমাৰ বাবেই আছোঁ ৰৈ

হে বসন্ত।