মই নদীৰ দৰে - বিপাশা বৰা

মই নদীৰ দৰে বৈ থাকোঁ

মই মোৰ গতি নিজেই নিৰ্ধাৰণ কৰোঁ

মোৰ গতি নিৰ্ধাৰণ কৰিবলৈ

মোৰ গতিৰ সাল-সলনি কৰিবলৈ

তুমিটো বতাহ নহয় চাগে?

চঞ্চল যদিও শান্ত-সমাহিত

বৈ আছো নদীৰ দৰেই

ঋতুৰ সাল-সলনিত এজাক বৰষুণ আহি

তমসাত পোত যোৱা বুকুখনক চোন

আকৌ এবাৰ জীপাল কৰেহি।

আকাশখন থৰ লাগে

যেন নিজৰ নীলাখিনিও

মোৰ সৈতে ভাগ-বতৰা কৰে,

আকাশৰ আলিঙ্গনে নদীক

হেঙুলীয়া এটি গান হৈ ওমলাই।

নদীখন ৰঙীন হৈ পৰে

মসৃন ছাল, গোলাপী ওঠেৰে নহয়

হয়টো ভালপোৱাৰ ৰঙেৰে,

হয়টো শীতৰ একাঁজলী কোমল ৰ'দালিৰ উমেৰে,

হয়টো নিজক নিজেই বুজাৰ হেপাঁহতে। 

✍বিপাশা বৰা