ক'ত উন্মত্ত স্বপ্নই আগভেটি ধৰে,
ছটিয়াই দিয়া বিয়লিৰ বাটত তাই ৰয় ;
অকলশৰে
নিৰৱে ।
পুৰণি এটুকুৰা ঘাঁৰ খজুৱতিত
তাই বহি ৰয় ।
দৰৱে কাম নিদিয়া ঠাইত
তাই সযত্নে এটি টোপাল দিয়ে
অশ্ৰুৰ ।
তাই অপ্ৰকৃতিস্থ
খজুৱতিত?
বিষত?
তাড়নাত...
উমাল বুকুত হাত থৈ তাই সশব্দে উচ্চাৰণ কৰে
মই নিথৰুৱা ।
মই অৱৰুদ্ধ।
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ