বান্ধোন

শব্দবোৰ কেতিয়াবা হিংস্ৰ হৈ পৰে

দাগ পৰাকৈ আচোঁৰে

দুপাৰি চোকা দাঁতৰ মাজত হৃদয়খন 

অস্থিৰ হৈ পৰে

উশাহ লবলৈও কষ্ট হয়

অথন্তৰ লগোৱা অসহনীয় বেদনাবোৰ

ধমনীৰ ভিতৰৰ ৰক্ত প্ৰৱাহত জোৱাৰ তোলে

অজানিতে তপত চকুলো নিগৰে

বুকুখন ফালি চিৰি যায়

মৃত্যু যন্ত্ৰণাত দেহাটো ছটফটাই 

স্বাধীনতা ভাল পাও

মুকলি আকাশৰ তলত মুক্তমনে 

অসীমলৈ উৰিব পৰা চৰাইৰ দৰে

সুখী হোৱাৰ অভিনয় কৰিব নোৱাৰো

অপ্ৰত্যাশিত বান্ধোনে মোক বিকলাংগ কৰে ।

📝টোলন তছা