তোমাৰ প্ৰেম~কবিতা-ছাইফুদ্দিন আহমেদ

তোমাৰ প্ৰেমৰ যন্ত্ৰণাৰ

জুইকুৰা জ্বলি আছে

উমি উমি অৰ্হনিশে

মোৰ হৃদয়ৰ

বন্ধ কোঠালিত;

মই ভীষণ বেতালিয়া

হৈ পৰিছোঁ কিয় যে 

পৰীক্ষাৰ কথাটো পাহৰি

দিন-ৰাতি একাকাৰ কৰি

তোমাৰ কথা ভাবি থাকোঁ!

কি কৰোঁ ক’তে মৰোঁ মই

আজি কেইবাদিনো ধৰি

গোটেই নিশা উজাগৰে

আছোঁ কটাই , দুচকু

মুদিলেই তুমি আহা সপোনত ৷

তোমাৰ প্ৰেমে মোক

এটা মুহূৰ্তও শান্তিত

কিয় যে থাকিব দিয়া নাই ?

ক’ব জানো পাৰিবা তুমি

মোৰ চকুৰ পিনে চাই ...?

✍ছাইফুদ্দিন আহমেদ