ঢৌ খেলা মাটিৰ মানুহ-পৰিস্মিতা বৰা

©Admin
0
নদীৰ বুকুত বয় সুৰৰ গজল 
বেসুৰা জীৱন অনন্ত অচল ;
তানপুৰাৰ সুৰত মিছিল ৰাগী 
অধৰত দোলে সি এন্ধাৰৰ বাগী ।
বিবিধ ফটিকাৰ উৎসৱত মাতাল  
কত জনতাৰ উন্মাদ আকাল ; 
শামুকৰ খোলাত আৱদ্ধ কায়া  
শত নিতে মানৱৰ অজস্ৰ মায়া ।

তেজৰ বোলেৰে বোলাই ফাকু জননীত 
প্ৰসিত কুসুমে ই থাপনা পুলকিত ;
 সুন্দৰৰ বসুধাখনি শতৰুৰ বেদনা নাশি
প্ৰেমৰ মদিৰা পি মিলনৰ সৌন্দৰ্য্যৰাশি ।
সময়ে যে নিবিচাৰে কোন ক'ত আপোন  
তথাপিও লিখোঁ চিনাকি তেজৰে সপোন ।

শ্মশানৰ ধোঁৱাত জাগে অবাধ স্বাধীনতা 
জীৱন্ত লিপিত লিখা সেয়াই চঞ্চলতা ।
মাটিৰ মানুহ আমি মাটিয়েই ঘৰ
বাৰে বাৰে বিচাৰো কিয় স্বৰ্গৰ নগৰ ?
           

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)