পদপথৰ পাগলীজনী গৰ্ভৱতী হ’ল | জিতু মণি দাস

ডাষ্টবিনটোৰ সন্মুখৰ

পদপথটোত শুই থকা

পাগলীজনী গৰ্ভৱতী হ’ল ,

ডাষ্টবিনটোৰ আৱৰ্জ্জনাত

কোনোবাই পেলাই দিয়া

সেমেকা ৰুটি টুকুৰা

চোবাই খোৱাটোৱেই 

তাইৰ জীৱন আছিল ,

পলিথিনৰ বেগটো আছিল

এঙাৰ এলান্ধুযুক্ত

মিচ্‌ মিচিয়া ক’লা ,

বিশাল পৃথিৱীৰ চাৰিমুৰত

এচুক নাছিল তাইৰ বাবে

শান্তিৰ উশাহ ল’বলৈ ,

তাই নাজানিছিল

সময়-অসময়

জন্তু-জানোৱাৰ নাইবা

হৃদয়ৰ আৰ্তনাদৰ সুৰ ,

নাইবা তাই নাজানিছিল

মাতালৰূপী জানোৱাৰে

কামনাৰে তাইৰ দেহত

বীজ ৰোপণ কৰাটো ,

নাইবা তাই নুবুজিছিল

ভদ্ৰতাৰ মূখাপিন্ধি

অহৰহ তাইৰ ওচৰৰে

অহাযোৱা কৰাজনো

কোনোবা সুবিধাবাদী ,

তাই অনুভৱ কৰিছিল লাহে লাহে

যে তাই এদিন জন্ম দিব

ভ্ৰণ সংমিশ্ৰিত এটা শিশু ,

তাই বৰ সাৱধানে 

পাৰ কৰিছিল

প্ৰতিটো আন্ধাৰৰ

অমাৱস্যা ৰাতি

সংগোপনে সংযতনে ,

হে অনুজ ,

হে মহান অগ্ৰজ

সভ্যতাৰ পৃথিৱীখনৰ

এই দুৰ্যোগ আমি

কিমান ভুগিম

কেতিয়ানো সাৰ পাম আমি ,

নে প্ৰতিমূহূৰ্তত আমি

ৰাজহাড় বেঁকাকৰি

চকুৰ সন্মুখত এৰি দিম

ধৰ্ষিতা হ’বলৈ ,

নে আমি এৰি দিম

পাষণ্ডৰ পৃথিৱীত

পাগলী সজাই

তৃপ্তিৰ স্বাদ ল’বলৈ ,

       

🔴শ্ৰী জিতু মণি দাস

বৰপতিমা ( মিৰ্জা )

কামৰূপ ( গ্ৰাম্য )

মঃ ৯৮৫৯৫ ২৯৩২৩