তেজস্বিতা প্ৰণামো তোমাক - নাছিৰ আহমেদ

হে পাষাণ দেৱতা ভগৱান !

তুমি মোৰ মাথোঁ এটা প্ৰশ্নৰ সমিধান দিয়া ------

কিমান ডাঙৰ অপৰাধ কৰিলে আদালতৰ কাঠগড়াত থিয় হ'ব লাগে?

কিমান নিষ্ঠুৰ হত্যাকাণ্ডত জড়িত হলে

আচামীক ফাঁচিকাঠত ওলমাই দিব লাগে?

তেজস্বিতা মাথোঁ অৰ্ধপ্ৰস্ফূটিত পুষ্প -উদ্যানৰ 

এটি ফুল-কুমলীয়া কলি ; 

যাৰ শুৱলা কণ্ঠৰ মধুৰ সুৰৰ মূৰ্চ্ছনা , মাধুৰ্য 

আৰু লয়লাস ভংগীৰে কৰা নৃত্যৰ ছন্দে ছন্দে

বিশ্ব জুৰি বিয়পি গৈছিল সচ্চিদানন্দৰ মহা অনুভৱ!

তুমি কেনে নিষ্ঠুৰ দেৱতা !

তেজস্বিতাৰ গুণ-গৰিমাত ঈৰ্ষাপৰায়ণ হৈ 

তেওঁক এই সুন্দৰ ভূৱনৰ পৰা কাঢ়ি লৈ গলা ?

এতিয়া, তুমি সাজু হোৱা, তোমাৰ এই অপৰাধৰ বাবে আদালতৰ কাঠগড়াত

বা নিষ্ঠুৰ হত্যাকাণ্ডৰ বাবে ফাঁচিকাঠত ওলমি থাকা ।

ইহকাল, পৰকাল বা আজীৱন !

তেজস্বিতাৰ চকুৰ পানীৰে সাগৰৰ পৰা 

 পৃথিৱীৰ বুকুলৈ এতিয়া সৃষ্টি কৰিছে মহা প্লাৱন ।

হে মহান শিল্পী তেজস্বিতা , শতকোটি প্ৰণামো তোমাক।

✍️নাছিৰ আহমেদ ,শিমলাবাৰী, গোৱালপাৰা