কাব্যঋষি-মিন্টু গোৱলা

হে কাব্যঋষি 

নিয়তিৰ বাণীত 

 তুমি আজি ম্লান হʼলা।

 

কাব্যৰ শলিতাৰে

 কত চাকি জ্বলা 

কত চিয়াঁহীৰে বিয়পালা

 কত নৱ নৱ কাব্য ।

কাব্যৰ চিয়াঁহীৰে নিজৰ পৰিচয় দিলা,

 ককা নীলমণি বুলি ।

কত জনৰ মনত কত সাঁচ  বহুৱালা

প্ৰেৰণাৰ এটি গোলাপ হৈ !

হঠাৎ নিস্তব্ধ হ'ল 

তোমাৰ চিয়াঁহীৰে বাগৰা বহিখন

ম্লান হ'ল সাহিত্য জগতখন ;

 

দুখত ম্ৰিয়মাণ হ'ল ,

সকলো সাহিত্যানুৰাগী 

তুমি গুচি গʼলা  - সেই সূৰ্য্যৰ দেশত ।

তুমি হʼলা  - সূৰ্য্যৰ মানুহ !

সূৰ্য্যৰ কিৰণত  তুমি কিৰণময়ী

 হৈ উজ্জ্বলি উঠা সৌ আকাশত 

তোমাৰ আত্মাই চিৰ শান্তি পাওঁক ।।