নতুনৰ বহাগ-ৰঞ্জন প্ৰতীম নেওগ

সৰে সৰে কিয় এই ফাগুনী পলাশ,

জ্বলে জ্বলে আকুলতাৰ প্ৰণয় বিলাস ।

উন্মত্ত ,উন্মাদনাৰে সমাহিত এপলক 

জীৱনে কোবাই যায় মোক ;

সেউজ সেউজী পুৱাৰ সুবাসে 

বিকশাই তোলে প্ৰতিপল জীয়াই জীয়াই ;

উশাহৰ শিহৰণ তুলি নৱ যাতনা

মুক্তি পিয়াসী ,প্ৰত্যাশাৰ কাশী

চৰণ চুই চুই আৰাধনা ।

শোণিতৰ আবিৰ বৈভৱে তোলে 

মাথোঁ ত্যাগৰ অমানিশা ।

কত জ্বলে ,জ্বলি উঠা সেই মৰণত

অশৰীৰি আবেগৰ ৰাগী,নাই পাৰাপাৰ !

নতুনৰ বহাগে আনে দিঠকৰ জোৱাৰ ।

✍️ ৰঞ্জন প্ৰতীম নেওগ

মৰঙি ,গোলাঘাট ।