পৰিচয় আমাৰ অসমীয়া-মোস্তাকিন শ্বেখ

অসমৰ মাটিতে

আমাৰ কলা-কৃষ্টি,

আকাশৰ পৰা সৰি পৰে

অখংখ্য পুষ্পৰ বৃষ্টি ।

কীৰ্তন দশমেৰে

 শংকৰ গুৰু,

ৰত্নাৱলী ঘোষাৰে

গুৰু মাধৱকো স্মৰো‌ ।

ঢোলৰ চাপৰত গীতৰ লহৰত 

আমি যে বলিয়া,

অতিকৈ চেনেহৰ আমাৰে বিহুটি

ৰঙতে মতলীয়া ।

আমাৰ মাটিতে আমি

সোণৰ কঠিয়া সিঁচো,

মঘাই ওজাৰ ঢোলৰ ছেৱত

টাকুৰী- ঘূৰাই নাচোঁ ।

নিৰৱতা সানি বৈছে লুইত

এটি এটি ক্ষণ,

তোমাৰ পাৰতেই

লৈছিলে ক'ত মনিষীয়ে

মহা মহা পণ ।

অসমী আইৰ প্ৰতি

জনাও শ্ৰদ্ধা একাঁজলি,

জগতত হাঁহি হাঁহি

চিনাকি দিওঁ

আমি অসমীয়া বুলি।

     লেখক: মোস্তাকিন শ্বেখ

     শ্ৰেণী: নৱম মান শ্ৰেণী 

নগাঁও চৰকাৰী উ:মা:বালক বিদ্যালয়