দুৰ্ভাগ্যৰ খনিকৰ ••অনন্ত কুমাৰ ভূঞা

প্ৰখৰ উত্তাপত উতলিছে মন

ভোকে দহিছে শৰীৰ,

সন্তাপত গেলিছে স্বভাৱ

দেইপুৰি শেষ হ'ল ৰূপ ।

অম্লপিত্তই ঘোটালিছে পেট

ভীষণ দুৰ্বল 

ভিক্ষাৰ জোলোঙা লৈ

আহিছোঁ‌ ওলায় ।

ভ্ৰু কোঁ‌চাই চাইছোঁ তোমাক

কিবা খাবলৈ দিবানে মোক ?

থৰক-বৰক খোজ

কষ্ট মোৰ উশাহ লোৱাত ,

কোন তুমি ?

দুখনি কোমল হাতেৰে

যাঁ‌চি দিছা টকা কেইটামান ! 

হাত পাতি লৈছোঁ‌

নিঃস্বাৰ্থ ভাৱৰ এই উপহাৰ ,

ইতস্ততঃ কৰি থাকোতে 

দোধোৰ-মোধোৰ মন 

ভাগ্যক দোষাৰোপ কৰি 

সৌভাগ্যক আদৰিলোঁ‌ মই ।

✍️অনন্ত কুমাৰ ভূঞা