বাৰিষাৰ তান-সংগীতা শইকীয়া

বৰষুণত তিতিলে বন,        

শেৱালিজুপিয়েও পালে প্ৰাণ,   

এইয়া যে শেষ বাৰিষাৰ গান।  

মোৰ গৰ্ভস্থ কবিতাৰ মান।      

বৰ্ষা কালত কৃষকৰ আশা    

হেঁপাহৰ পথাৰখন ভৰুণ কৰা

কৰ্তব্যপৰায়ণ কৃষক মহান,

 আছে বহু সন্মান।                

মোৰ বুকু দহি যায় কৃষকক 

কৰিব নোৱাৰিলে আদৰ ! 

আমি গাঁৱলীয়া ভাল পাওঁ       

বৰ্ষা কাল।

সৃষ্টিৰ মাদকতাৰে ভৰা     

প্ৰত্যেকটো ঋতুৰ সৌন্দৰ্যত 

 দেখোঁ শ্ৰেয় মোহময়ী গান।       

মোৰ গৰ্ভস্থ কবিতাৰ প্ৰসৱ       

বেদনাৰ তান ।।