নীৰৱতা সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ মনোভাৱ• বিকাশ বেদিয়া

Rinku Rajowar
0
পৃথিৱীত মৌনতা সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ পথ বা অস্ত্ৰ। নীৰৱতা মানুহৰ দূৰ্বলতা নহয় বৰং তেওঁৰ আভিজাত্য। প্ৰতিবাদ কৰি যি কৰিব নোৱাৰি সেয়া নীৰৱ হৈ কৰিব পাৰি। প্ৰতিবাদত ভাষাৰ ব্যৱহাৰৰ ফলাফল যিমান বেছি , নীৰৱতা তাতকৈ বহু বেছি। উদাহৰণস্বৰূপে- আপোনাৰ দেউতাই আপোনাক বিদ্যুৎ-বিল পৰিশোধ কৰিবলৈ ক'লে। আপুনি নকৰোঁ বুলি কোৱা নাই, কিন্তু তেনেকৈ নক'লে সেয়া আপোনাৰ দোষ। মায়ে আপোনাৰ পৰা আঁতৰি আহি  দাদাক একে কাম কৰিবলৈ ক’ব। এতিয়া অনুধাৱন কৰকচোন নীৰৱতাতকৈ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ অস্ত্ৰ কি হ’ব পাৰে।
আন এক উদাহৰণ আপুনি এগৰাকী মহাবিদ্যালয়ৰ শ্ৰেণী প্ৰতিনিধি। যদি আপুনি যথেষ্ট ভুল কৰে তেন্তে দুয়োফালৰ পৰা শাস্তি আহি থকা দেখিব। অৰ্থাৎ প্ৰথম শাস্তি শিক্ষকৰ পৰা আৰু বাকীখিনি সহপাঠীৰ পৰা আহে। মনত ৰাখিব লাগিব যে শিক্ষকৰ পৰা অহা শাস্তি আপোনাৰ ভাল সহপাঠী বন্ধুসকলে পাব। গতিকে ইয়াত মনে মনে থাকিব লাগিব। এই ক্ষেত্ৰত এই নীৰৱতা আত্মৰক্ষাৰ সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ পথ।
ইয়াৰোপৰি ভিন্ন পৰিস্থিতিত মানুহে আপোনাক বহু সমালোচনা,ঠাট্টা, বেয়াকৈ ক'ব,আৰু বিশ্বাসঘাতক ,মিছলীয়া আখ্যা দিব আৰু বহু...।এনে এক জটিল ক্ষণ আৰু দুখ লগা পৰিস্থিতিত মনে মনে থকাটো এনে ধুমুহাৰ পৰা আমাক ৰক্ষা কৰিব পৰাকৈ নীৰৱতাৰ বাহিৰে আন কোনো  নাই। এচাইনমেণ্ট দেৰিকৈ জমা দিয়া- আপোনাৰ সহপাঠীয়ে আপোনাক যিমানেই ঠাট্টা নকৰক কিয়। আমি নীৰৱে থকা অতীব প্ৰয়োজন।
এটা শ্ৰেণী আছে, যিয়ে নীৰৱতাক ইমানেই ভাল পায় যে তেওঁলোকে ভুল কৰাৰ পিছত ক্ষমা ক’বলৈও ভাল নাপায়। অৰ্থাৎ তেওঁলোকে মৌনতাৰ আশ্ৰয় লয়।
দুটা শব্দৰ অৰ্থ (প্ৰেমিক-প্ৰেমিকা) আপোনাৰ কথা নুশুনে কিন্তু আপুনি কেইদিনমান মনে মনে থাকে।যদিও নিশ্চয়তা নাই, তথাপিও ধাৰণা কৰা হয় যে আপুনি ভাল ফলাফল পাব। (ভাবিব কাৰণ, মোৰ অভিজ্ঞতা নাই)। কেৱল নুশুনাই নহয়, আপোনাৰ সম্পৰ্কৰ পাৰ্থক্যৰ বিষয়ে মুখ বন্ধ কৰি ৰাখে, কিছুমান ভাল ফলাফল আহিব। কিন্তু এটা বিধিগত সতৰ্কবাণী আছে। একেলগে মৌন হৈ নাযাব। তেতিয়া চিৰকাল কথা কোৱাৰ কোনো সম্ভাৱনা নাথাকিব।এজন  প্ৰেমিক মৌনতাৰ বিষয়ে লিখিছে:
– প্ৰতিটো মৌনতা
নিজস্ব শব্দ আছে..
– প্ৰতিটো শব্দৰ পৰিণতি থাকে..
- নোকোৱাকৈয়ে কি কব পাৰিলোঁ..
- মই তাক বুজাব পৰা নাছিলো..
প্ৰতিদিনে দুমিনিট মৌনতাই মানুহৰ মগজুক সংগীত শুনাতকৈ অধিক শিথিল কৰি তোলে। কঠিন পৰিস্থিতিত চিঞৰি থকাতকৈ যদি মনে মনে থাকে তেন্তে পৰিস্থিতি ভাল হয়, আৰু জৰুৰীকালীন অৱস্থাত মৌনতাই মানুহৰ শৰীৰত প্ৰজ্ঞাৰ বিকাশত সহায় কৰে। ফলত ভাষাৰ দক্ষতাও বৃদ্ধি পায়।
মৌনতাৰ পৰা অহা আৱেগক বিচাৰ আৰু বিশ্লেষণৰ বাবে মগজুত একত্ৰিত কৰিব পাৰি।যাৰ যোগেদি শুদ্ধ সিদ্ধান্ত ল’ব পৰা যায়। যিসকল তুলনামূলকভাৱে শান্ত মানুহ তেওঁলোকে প্ৰতিকূল পৰিস্থিতি ভালদৰে চম্ভালিব পাৰে। মৌনতাই মগজুৰ নতুন কোষ বৃদ্ধিতো সহায় কৰে।
গতিকে মনত ৰাখিব, মৌনতা কেৱল সন্মতিৰ চিন নহয়, মন আৰু শৰীৰৰ শান্তিৰ কাৰণো। মন আৰু শৰীৰত শান্তি থাকিলেহে মানুহৰ প্ৰগতি লাভ কৰিব পাৰি। প্ৰাচীন কালত হয়তো ঋষিসকলে ধ্যান-ধাৰণাৰ কথা কৈছিল। মৌনতা মানে পৰাজয় বুলি নাভাবিব, ভাবিব যে আপুনি মোকাবিলা কৰিবলৈ শিকিছে। সিদ্ধান্ত ল’বলৈ শিকিলে আপুনি নিজকে নিয়ন্ত্ৰণ কৰাৰ ক্ষমতাও আছে। গতিকে যদি আপুনি মনে মনে থাকিবলৈ শিকে, তেন্তে অলেখ অভিনন্দন। নীৰৱতা হ'ল প্ৰকৃত বন্ধু যিয়ে কেতিয়াও বিশ্বাসঘাতকতা নকৰে।মন প্ৰকাশ কৰিবলৈ সদায় ভাষাৰ প্ৰয়োজন নাই, যথেষ্ট নীৰৱতা প্ৰকাশ কৰা হয়। সেয়েহে পৰিস্থিতি পৰিপ্ৰেক্ষিতত নীৰৱতা শ্ৰেয়।




 ✍️বিকাশ বেদিয়া
শোণিতপুৰ, ঢেকিয়াজুলি

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)