আৰু বঞ্চনাৰ বাসনাই
আজি মোক ধৰ্ষণ কৰে ।
পৰিতৃপ্তিৰ অট্টহাস্যৰে
সিহঁত আজি আত্মবিস্মৃত ।
যেনেকৈ ইচ্ছা তেনেকৈ যেন
সিহঁতে মোক উপভোগ কৰে ।
প্ৰতিটো স্পৰ্শত
অনুভৱ কৰো
সিহঁতৰ ভয়াৰ্ততা
নিজক হেৰুৱাৰ ।
প্ৰতিটো দংশনত
অনুভৱ কৰো
সিহঁতৰ অস্তিত্ব বীৰ্যহীনতাৰ ।
বাৰুকৈয়ে জানে
সিহঁতৰ কিবা এটাৰ
বৰকৈ অভাৱ ।
আছে মাথো আনৰ
সেউজীয়া খিনিৰে
ৰঙীন হোৱাৰ অপচেষ্টাৰে
এখন মৰুভূমি
আৰু এসোপা কেকটাচ ।
✍ সৌৰভ কুমাৰ বৰুৱা
উঃ লখিমপুৰ
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ