স্মৃতি

সচাকৈ তুমি  মোহনীয়া 

      গহীন গম্ভীৰ লয়লাসে  খোজত পদুম ফুলে  ।

মাগুৰ   বৰণীয়া দুচকুত চছ্মা পিন্ধিলে 

      লাগে দেখোন  মৰম আকলুৱা ।

হৃদয়খনো যেন মৰম আলসুৱা - --'- - 

দুচকুত  ভাঁহি  ফুৰে  তোমাৰ      

     ৰিমঝিম প্ৰেমৰ ঢল ।        

          ৰাখিছা নেকি সাঁচি হৃদয়ত 

অফুৰন্ত মৰমৰ ভঁৰাল ??? 

আকুলতাৰে ভৰি আছে হৃদয়

হৃদয়ত যন্ত্ৰণাৰ   বোজা লৈ কেনেকৈ কটাবা সময় ??? 

ভাগৰুৱা আত্মই   জিৰাবনে  সুকোমল হৃদয়ৰ শীতল ছাঁত ?

এখোজ দুখোজকৈ আগবাঢ়ি গৈ থাকা 

সময়েহে দিব আলফুলীয়া মৰমবোৰ সিচি ।

হৃদয়খন তোমাৰ - - - -  - 

মৰমবোৰ উঠিবনে উঠলি ???

খুলি কব পাৰিবানে কেতিয়াবা সময়ৰ দুৱাৰদলিত বহি  ??? ? ? ? ? 

কথা পাতিবা নিৰ্জনতাৰ সতে  

এদেও দুদেও কৈ নাছিব বিহগী ।

ভাবনাবোৰক কেতিয়াবা কৰিবনে আমনি 

হৃদয়ৰ নিভৃত কোণত - - -  ????

গঢ়িব পাৰিবা ছাগে হৃদয়ৰ সতে মনৰ সম্পৰ্ক ।

টকাৰ আধিপত্যত তুমিতো হেৰাই নোযোৱা 

  তোমাৰ সুগঢ়ী ৰূপে মন কাঢ়ি আনন্দৰে ৰাসলীলা পাতিব বিছাৰে ,, , , , বুজানে   ?

কিয় জানো টোপনি নাহে 

মনতো টোলপাৰ লগোৱা এজাক বতাহ সোমাই আহে খিৰিকী বাটেৰে ।

অ' মোৰ অচিনাকি মন 

ভাবনা নাওখনি আৰু নো  কিমান  বাম  ??? 

⬛ ৰুমী কলিতা দত্ত