প্ৰতিদান

দুৰুদুৰুকৈ বুকুখন কঁপিছে 

অগোচৰে আছিল তাৰ প্ৰতি মোৰ কিম্বা 

মোৰ প্ৰতি তাৰ প্ৰেমৰ গভীৰতা । 

বিদায় পৰত মোৰ দুচকুত চকুলো 

কোনোমতে বাধা দি ৰাখিছো 

যিহেতু মই যে পুৰুষ ! 

কণ্ঠনলীত কিবা এটাই 

সোপা মাৰি ধৰা যেন লাগিছে 

বোবা হৈ পৰিছো । 

কোনো প্ৰতিদান নিবিচৰাকৈ স্বাৰ্থৰহিত ভাবে 

সি মোৰ তৃতীয়তো মৌলিক প্ৰয়োজন 

পূৰণ কৰি আহিছিল । 

কালিলৈকে প্রতিটো নিশা 

তাৰ বুকুত নিজকে এৰি দিছিলো

 প্ৰতিটো দিন দপদপাই আছিলো 

গভীৰ নিৰাপত্তা আছিল তাৰ বুকুখনত

যোৱাৰ পৰত কৃতজ্ঞতা আৰু ধন্যবাদৰ বাদে 

তাক দি যাবলৈ মোৰ একো নাই 

মোৰ কলিজাৰ এডৰা মাটি 

তাৰ বাবে নিগাজীকৈ থৈছো ।

  🔰সৌৰভ কুমাৰ বৰুৱা

    উঃ লখিমপুৰ