কল্পনাৰ কাৰেং

মলয়াৰ সুবাসত পঠিয়াই দিছিলো বুকুৰ ধনলৈ বুলি হৃদয়ত সাঁচি ৰখা ব- -হু মৰম ।

কঁহুৱা ফুলৰ ভাঁজতে দিছিলো আশাভৰা শুভ্ৰতাৰ মালাধাৰ - -   

বৰদৈচিলাৰ বুকুত পথালো দুপৰ নিশাৰ স্মৃতিৰ এফাল - - - - !!

ফাগুনৰ পছোৱাই দুগালত চুমা খাই সযতনে কৰিলে মন মোৰ জীপাল ।

ডাৱৰৰ মাজতে পথালো তোমালৈ নুবুজা সাথৰৰ অনেক ভঁৰাল - -    ।

জোনাকীৰ শুভ্ৰ পোহৰত খুলি দিলো

কল্পনাৰ কাৰেঙৰ ৰঙীণ দুৱাৰ - - -   !

সপোনে সপোনে মাথোঁ ৰঙীণ ফাকুৰ খেলা

হৃদয়ে হৃদয়ে নিতৌ অহা-যোৱা -   - 

নদীৰ ঢৌৱে ঢৌৱে পথাইছিলো মৰম নামৰ এখন সঁফুৰা - - ।

ফুলৰ পাহিত সিঁচি  পথালো

সৃষ্টি- - - 

স্মৃতি নামৰ অবুজ বেদনা - - - 

কুলিটিৰ সুৰৰ ঝংকাৰত পথালো হৃদয়ৰ উমাল পৰশ

পমোৱা তুলাৰ আঁহে আঁহে দিছিলো 

জীয়াই থকাৰ এখনি সংগীত   ।

বুকুৰ ধনলৈ পথালো এবুকু হিয়াভৰা মৰম বুটলি

লয় যদি আঁকোৱালি 

ভৰিব মোৰ মন পদূলি  !!

📝 ৰুমী কলিতা দত্ত