সময়ৰ মুখামুখি

সময়ৰ মুখামুখি হ'ব নোৱাৰাৰ বাবে

মোৰ নিদ্ৰা টুটি আহিছিল

সপোন আৰু দিঠক 

একেডাল ৰেখাতে  গতি 

সমুদ্ৰৰ গৰ্জনত বালিবোৰ ওফন্দি 

মোক হেচি ধৰিছিল

সাগৰে অতি সহজে নদীক আকোৱালি নলয়

সময়ে হাত দুখন আগবঢ়াই নিদিলে

 দুৰ্দিনত আন্ধাৰে পখিলাবোৰক সাৱটি ৰাখেই

এতিয়া সময় শৰবিদ্ধ হ'লেও শইচবোৰ জী আছে

নিদ্ৰাত বতাহৰ বাট কাটি উশাহ দীঘল কৰি লৈছো 

এয়া সময়ৰ মুখামুখি হ'বলৈ সাজু হৈ উঠিছো...

 📝ৰীতা গোৱালা