শান্ত হোৱা

হে মৃত্যু 

শান্ত হোৱা 

শত শত ক'ৰোণাৰ আক্ৰান্ত ৰোগীৰ হৃদয়ে 

কৰিছে হাহাকাৰ 

আত্মীয়জনৰ বিচ্ছেদে লগাইছে তোলপাৰ।

কৰুণ সুৰ তুলি আতৰি গৈছে বহু দূৰলৈ

যিবোৰ দেখি অহৰ্নিশে বৈছে মোৰ চকুলোৰ নৈ ৷

হে   মৃত্যু শান্ত হোৱা 

হে ত্ৰাণকৰ্তা ৰক্ষা কৰা জীৱকূল ৷

তোমাৰ চৰণত জ্বলাইছো বন্তি 

বিচাৰি এধানি শান্তি 

ভয় আৰু শংকাত বাগৰিছে জীৱন

ক'ৰোণাৰ সিক্ত শিহৰণ ।

প্ৰখৰ উত্তাপত জ্বলিছে পৃথিৱী 

শুকাই গৈছে বন বননি 

হৃদয়ে হৃদয়ে কান্দোনৰ ৰোল 

আইৰ অসুখত হিয়া মোৰ উগুল থুগুল।।

দুৰ্বাৰ হেঁপাহবোৰ হেৰাই গৈছে

মৃত্যুৰ বিভীষিকা দেখি - -   

আৰ্তনাদৰ চিৎকাৰ ,সন্তানৰ বিননি 

পতি -পত্নীৰ বিচ্ছেদ ,যৌৱনৰ ভৰ দুপৰত হেৰাই গৈছে বহুজন ৷

হে মৃত্যু হাঁয় হাঁয় ৷

মৃত্যুৰ কোলাহল দেখি হেৰাইছে ভোক পিয়াহ ,কামৰ উচ্ছাহ ।

তথাপিও ৷

তথাপিও  কৰিব লাগিব জীয়াই থকাজনৰ বাবে ,গোটাব লাগিব এমুঠি অন্ন আৰ্তজনৰ  বাবে  ।

হে  কৰুণাময় ৷

সমাপ্ত কৰা মৃত্যুৰ বিভীষিকা

অনাবৃষ্টি ,মহামাৰীত আইৰ বুকু কঁপিউঠে

হয়তো অন্ন মুঠিও হেৰাই যাব ধৰিছে ৷

এইয়াই হয়তো মহাপ্ৰলয় ৷

গৃহবন্দী জীৱন

বহুজনৰ ক্ষুৰ্ধাৰ তাড়না

ঘনে ঘনে মৃত্যুৰ সংবাদ।

এইয়াই নিয়তিৰ কালৰূপ 

আন্ধাৰ চৌদিশে 

অনুতপ্ত হৃদয় 

প্ৰাণ স্পৰ্শ কৰা কৰুণ দৃশ্য

বিষাদগ্ৰস্ত অন্তৰ

ঐক্যৰ চাকিগছি  জ্বলাই বিচাৰিছে শান্তি ।

হে  ঈশ্বৰ   ঢালি দিয়া

মহামাৰী ৰোধৰ শক্তি ৷

📝ৰুমী কলিতা দত্ত