কপৌফুল

চ'তৰ তাঁতবাতিত নাই কপৌফুল

বহাগৰ গামোচাতো নাই 

নাই যি নাই ৰঘু চৌধাৰীৰ কবিতাটো নাই-

তাৰ বাবে কপৌফুলৰ কোনো হুমুনিয়াহো নাই ৷

স্বজীৱী হাবিৰ কপৌ আহি 

গাঁৱৰ তামোল গছত পৰজীৱী হয়

প্লাষ্টিকৰ টাবত মহানগৰীৰ বেলকনি শুৱায় ৷

আহে বিহু বহাগত নগৰৰ মঞ্চত

যায় বিহু জেঠত হেঙাৰ দিয়া বাটত ৷

ওৰে ৰাতি বিহু চলে

জোনাক ৰাতি হেন দামী ষ্টেজত-

জনপ্ৰিয় শিল্পীৰ কণ্ঠত

তীব্ৰ লাউড স্পীকাৰত ৷

বিহু সম্ৰাজ্ঞীৰ লাখটকীয়া চেক্ হাতত

ওখকৈ ৰাণিং শ্বীল্ড কাষত 

ডিঙিত মেডেল আৰু শিৰত মুকুট 

কেমেৰামেনৰ তিৰ্-বিৰ্ লাইট সন্মুখত- 

খোপাত তেতিয়া কপৌফুল 

মৰি যাওঁ মৰি যাওঁ লাজত ৷

ফ্লাই অ'ভাৰৰ গাড়ীত বহি

টীণ-এজাৰ কন্যাক মাকে সোধে 

ড্ৰাইভাৰৰ হাতৰ বিহু সংখ্যা আলোচনীৰ

বেটুপাত দেখুৱাই- এইবোৰ কি ফুল জান' ?

অৰ্কিড ! কন্যাৰ হৰ্ষোল্লাস কণ্ঠ ৷

দামী গাড়ীৰ গ্লাছ ভাঙি ধুমুহা হৈ যাব খোজে 

বেটুপাতৰ কপৌফুল- 

হাবি বিচাৰি, তামোল গছ বিচাৰি

জেং বিহু বিচাৰি জেং ৰাইমুখলৈ ৷

টোপনি খতিৰ ডেকা ড্ৰাইভাৰে

টোপনি ভঙাৰ আশাৰে

গাড়ীৰ টেপ বজাই দিয়ে-

উৰি আহে সবিতা চৌধুৰী বৰদৈচিলা হৈ

'কপৌ পাহি তোমাৰ লাহী দেহৰ পৰশ দিয়া' ৷

ডেকা ড্ৰাইভাৰৰ চকুত হাঁহি

চেনাইৰ খোপালৈ মনত পৰি....৷

📝কবি : ৰবেন্দ্ৰ কুমাৰ দাস

ঠিকনা : শিৱম পথ, ঘোঁৰামাৰা

ভেটাপাৰা, বেলতলা, গুৱাহাটী