খেতি

জীৱন জীয়াঁবলে কৰ্ম কৰোগৈ

তুমি আৰু ম‌ই মিলি

মৰমৰ খেতিত ধৰোগৈ ।

ম‌ই হাল বাম,

কঠিয়া সিচিম মৰমৰ

তুমি চাহ দিবা,

শাৰি শাৰি কঠিয়া পাৰি দিম

মৰম তুমি ৰুই দিবা ।

 

আঁচলেৰে মুচিবা যেতিয়া 

দুধাৰে বব'  কপালৰ ঘাম ,

হা‍ঁচতিৰ তামোল খুলি দুয়ো

দাঁত ৰঙা পৰালৈ খাম ।

মৰম বোৰ সযতনে তুলিম,

যেতিয়া পোখা মেলিব

বীজ হব, বিলাই দিম 

সৌ নিষ্ঠোৰ চৰাই জাকলৈ বুলি ।

                    

📝নবীন চন্দ্ৰ কুৰ্মী