অভিশাপ

ঐ এতিয়া কেনে আছা তুমি ?

পাৰিছা জানো?

সুখেৰে জীয়াই থাকিবলৈ !!

এতিয়া তোমাৰ হৃদয়ত

জ্বলি আছে দপ-দপকৈ

একোৰা বিষাদৰ জুই ৷

নুমুৱাব পাৰিবা জানোঁ ?

বোৱঁতী নদী দৰে বৈ যাৱ ধৰিছে

তোমাৰ সুকুমল হৃদয়ৰ

কোঁহে কোঁ
হে চেকা বোৰ !!

কাঁচলি পোৱা বাৰীৰ ঢাপত বহি

মৌনতাৰে বিচাৰি আছা তুমি নিষ্পত্তি ৷

গতায়ুস শেষ হোৱা পৰ্য্যন্ত

পাবা জানোঁ তুমি সেই নিষ্পতি ৷

যি দিনা ভাঙি দিছিলা তুমি

আন এখন হৃদয়ৰ,

বিশ্বাস, প্ৰতিজ্ঞা, সমন্ধয়, প্ৰেম !!

সেই দিনাই জানোঁ তুমি 

বলি হোৱা নাই অভিশাপৰ 

তোমাৰ আৰু সেই শৰৎ-সম্বন্ধীয় বোৰ

নাহে আৰু কেতিয়াও উভতি ৷

নিবিড় ভাৱেৰে তুমি

ভাঙি থৈ আহিছা মনৰ দাপোন

আন এখন হৃদয়ত তোমাৰ প্ৰতিচ্ছবি ৷

এতিয়াটো তাই নাহে আৰু উভতি

দি গ'ল মাথোঁ তোমাক তাই

অভিশাপ প্ৰতিশ্ৰুতি ৷

এতিয়া জানোঁ মই

তুমি আছা ভাবুক হৈ নিবদ্ধ ৷

তাই জবা ফুলীয়া কলিজাখন মোহাৰি

পালা জানোঁ কিবা উত্তৰ বিচাৰি ?

তাই পবিত্ৰ হৃদয়ত 

মাথোঁ এষাৰেই বাণী

তোমাৰ প্ৰতি অভিশাপ ৷

তাই ৰঙীল হৃদয়ত এতিয়া বিষন্ন হাঁহি !!

উৎপীড়ন কিয় কৰিলা তুমি ?

তাই উৎফুল্লিত মন

সাক্ষাৎ দেখিও সম্বিৎ নাছিল তোমাৰ !!

এতিয়া প্ৰতিজ্ঞা,বিশ্বাস,সমন্ধয়,হৃদয়,প্ৰেম

সকলো দূৰতে ৰাখি থাকা তুমি

অভিশাপত আৱদ্ধ হৈ ৷

এইয়া তোমাৰ বাবে থিৰাং ৷

এতিয়া কেনে লাগিছে তোমাৰ?

পাৰিছা জানোঁ ?

সুখেৰে জীয়াই থাকিবলৈ !!

অভিশাপত আবদ্ধ হৈ !!!

   

  📝বিনীতা বৰা

       হোজাই জিলা

       লংকা কাকী-3