অবুজ বেদনা

Rinku Rajowar
0
চকুৰ পানী টুপাল টুপাল
      বৰষুণৰ দৰে হৰে ,
দাপোনৰ দৰে ভাঙে হিয়া
       তেজেৰে নৈ বৈ পৰে ।

আকাশত উৰা চৰাইৰ পাখি
      ফাটি চিটি  পৰে ,
হিদয়ত থকা আশা বিলাক
       বতাহত উৰি ফুৰে ।

ৰাতি জিলিকা তৰা ধুনীয়া
        দিনত লুকাই থাকে ,
গভীৰ সাগৰ সাতোৰিব
         কোনো নোৱাৰে ।

হিদয়ত থকা সপোন বোৰে
       বুকুত খুন্দিয়াই মাৰে ,
অজানিত হোৱা ভুলত ভঙা হিয়া
         জুৰালেও দাগ থাকে ।

📝শ্ৰীমতী ৰিমকি চুতীয়া ( ধেমাজি , চিচিবৰগাওঁ )

Post a Comment

0Comments

নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ

Post a Comment (0)