মেলি দিছো বিশ্বাসৰ দুহাত
একে লগে খোজ দিম
জীৱনৰ সেন্দুৰীয়া বাট।
আকাশৰ তৰা গণি
একেলগে পাৰ কৰিম
সুখ অথবা দুখৰ ৰাতি।
অসাৰ এতিয়া বিশ্বাসৰ অশ্বাস
চিনাকীৰ পৰা আন্তৰিকতালৈ
বিশ্বাসৰ এহতীয়া বাট।
নিজম ৰাতি নাচাবা আকাশ…
থপিয়াই ধৰিম বুলি জোনাক
নেমেলিবা থুনুকা দুহাত।
মোৰ যে বুকুখন…
তাতেই লুকাই আছিল
সপোনৰ সুনীল আকাশ।
📝প্ৰবিন দত্ত/ শিৱসাগৰ
নমস্কাৰ স্বাগতম জনাইছোঁ আপোনাক । লেখাটো বা সংখ্যাটো পঢ়ি কেনেকুৱা পাইছে তলত কমেন্ট বক্সত লিখি আমাক জনাবলৈ নাপাহৰিব । লগতে লেখাটোৰ তলত দিয়া হোৱাটচএপ, ফেচবুক বুটামত টিপি লেখাটো আপোনাৰ শুভাংকাশী সকলৰ সৈতে শ্বেয়াৰ কৰি দিব । ধন্যবাদ