কেঁচা খৰিৰ ধোঁৱা

দেখিছানে  ?

দেখিছা চাগে...

সেউজী চাহপাতত

দুখ আৰু চকুপানী  টোপোলা বান্ধি 

কেঁচা খৰিৰ ধোঁৱাত ভোক সেকা মোৰ মা- দেউতাক

কেঁচা খৰিৰ ধোঁৱাত মা- দেউতা গলি আহে

সিহঁতে নাজানে সেই ধোঁৱাতেই

সিহঁতৰ ঈশ্বৰবোৰ জিলিকি উঠে

ধূলি পৰা আইনাখনত মা- দেউতাই একোকে নমনে

কেৱল ৰাজহাড়ডাল জুইত ভৰাই ভোক সেকে

কলঘৰৰ কয়লাৰ অঙঠাত জ্বলি জ্বলি 

মাৰ চকুৰ কাজলবোৰ যে ধোঁৱা হৈ উৰে

দেউতাৰ ঘ্ৰমাক্ত চকুৱে মনিকে নাপাই

আচলতে

মা- দেউতাই নেদেখাকৈয়েই 

নিজেই থাপনাত বহা ঈশ্বৰবোৰৰ বাবে

মা-দেউতাৰ ৰাজহাড়ডাল ভোগৰ শৰাই

দেখিছানে  ?

দেখিছা চাগে...

মা- দেউতাই যিদিনাখন দেখিব

চাহপাত আৰু কলঘৰৰ ধোঁৱাত সেকা হাতদুখন 

ধনু - কাঁড়ৰ দৰে কঠিন হৈ আহিব

কেঁচা খৰিৰ ধোঁৱাবোৰ

ঈশ্বৰৰ থাপনা ঘেৰি ধৰিব 

পাতত সেকা ভোকবোৰ মৰি আহিব... 

📝 ৰীতা গোৱালা